tag:blogger.com,1999:blog-24401085411111373062024-03-13T05:34:08.045-07:00 Breath Of The Gods.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.comBlogger21125tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-88277621369505838792016-08-27T10:20:00.000-07:002016-08-27T10:22:31.338-07:00UPDATE #2<b><i>Witam wszystkich którzy jeszcze tu zaglądają, </i></b><br />
<div>
<b><i><br /></i></b></div>
<div>
<b><i>mam dla was jednak nie zbyt dobre wieści, narazie postanowiłam zawiesić bloga, przedmioty które biore w tym roku w liceum są całkiem czaso chlonne i prac domowych nauczyciele nam nie osczedzają, nawet jeśli nam aż tak dużo nie zadają, zazwyczaj tylko rodziały do czytania to i tak to wszystko zabiera czas. </i></b><br />
<div>
<b><i><br /></i></b></div>
<div>
<b><i>Drugi powód zawiesenia bloga jest brak weny, ostatnie dwa rodziały jakoś mi nie idą.</i></b></div>
<div>
<b><i><br /></i></b></div>
<div>
<b><i>Bez przeciągania, blog jest oficjalnie zawiesony do odwołania.</i></b></div>
<div>
<b><i><br /></i></b></div>
<div>
<b><i>Podejrzewam ze dopiero gdzieś w 2017 powróce na bloggera ale żadnych obietnic nie składam.</i></b></div>
<div>
<b><i><br /></i></b></div>
<div>
<b><i>Pozdrawiam, </i></b></div>
<div>
<b><i><br /></i></b></div>
<div>
<b><i>(mająca nadzieje że wrócicie) -S.</i></b></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-40432621205562265582016-05-14T11:29:00.001-07:002016-07-30T12:16:36.274-07:00ŻYJE! UPDATE.<b><i><span style="font-size: large;">Hej kochani,</span></i></b><br />
<b><i><span style="font-size: large;"><br /></span></i></b>
<b><i><span style="font-size: large;">piszę tylko krótką notkę żeby powiadomić was że żyje i jestem w trakcie pisania od nowa dwóch ostatnych rozdziałów, które przypominam pojawią się gdzieś w sierpniu lub na początku wrzesnia. </span></i></b><br />
<b><i><span style="font-size: large;"><br /></span></i></b>
<b><i><span style="font-size: large;">Pozdrawiam,</span></i></b><br />
<b><i><span style="font-size: large;"><br /></span></i></b>
<b><i><span style="font-size: large;">-S. </span></i></b>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-88194675399375748592016-03-30T11:01:00.003-07:002016-03-30T11:12:40.794-07:00PRZERWA<h2>
<span style="font-weight: normal;"><i>Kochani,</i><o:p><i> </i></o:p></span></h2>
<h2>
<span style="font-weight: normal;"><i>niestety muszę postawić blog na przerwę, jestem w trzeciej
gimnazjum i mam teraz masę egzaminów, wiec nie mam czasu na pisanie, skupić się
też nie mogę na niczym innym niż nauce.</i><o:p><i> </i></o:p></span><i>Postaram<span style="font-weight: normal;"> się opublikować coś w </span>czerwcu<span style="font-weight: normal;">, lecz nic </span>nie<span style="font-weight: normal;">
obiecuje</span>.</i></h2>
<div>
<i><br /></i></div>
<h2 style="line-height: 150%;">
<span style="font-weight: normal;"><i>SPOILER!</i><i><br /></i><i><br /></i><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">- Chcesz, </span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ż</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ebym
wesz</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">a w burze? - powt</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ó</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">rzy</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">a powoli z
niedowierzaniem.<br /><o:p></o:p></span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">- Tak — przytakn</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ą</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">, jego oczy, oczy, kt</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ó</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">re tak kocha</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">a, o kolorze
krystalicznego oceanu były bardziej powa</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ż</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ne i zim</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ę</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"> ni</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ż</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">
zazwyczaj.<br /><o:p></o:p></span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">- Dlaczego taki jeste</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ś</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">?
- sykn</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ę</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">a, maj</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ą</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">c
do</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ść</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">
tego, jak ch</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">odno
j</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ą</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">
traktuj</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ę</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">,
zw</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">aszcza po tym wszystkim,
co si</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ę</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">
wydarzy</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">o i nie ma tu na my</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ś</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">li,
tylko tego mi</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ę</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">dzy
nimi.<br /><o:p></o:p></span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">Twarz Michaela nie
zmieniła si</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ę</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">
nawet na chwile, dalej by</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">a
jak z kamienia, perfekcyjna rze</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ź</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ba, chocia</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ż</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"> Melanie da</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">aby przysi</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ąść</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">, </span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ż</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">e
przez u</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">amek sekundy przemkn</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ą</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;"> przez ni</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ą</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">
cie</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ń</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">
jakie</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 150%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">ś</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">
emocji.<br /><o:p></o:p></span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 150%;">- Jaki? - spytał wreszcie
pustym, znudzonym głosem. </span></span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">Melanie wci</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ą</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">gn</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ę</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">a szybko powietrze i jej
oczy rozszerzyły si</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ę</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;"> nieznacznie, przez te wszystkie miesi</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ą</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ce,
przez kt</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ó</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">re zna</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">a Michaela wielokrotnie s</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ysza</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">a jak u</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ż</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ywa</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;"> tego tonu, zimnego i
jednocze</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ś</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">nie
okrutnego, nie powinno jej to a</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ż</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;"> tak bardzo zaskoczy</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ć</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">, ale... po prostu nigdy nie u</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ż</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ył
jego w stosunku do niej, wszystko ma swój pierwszy raz, huh? Zło</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ść</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">
przepe</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ni</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">a j</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ą</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">
niespodziewanie, w mgnieniu oka zast</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ę</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">puj</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ą</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">c jakiekolwiek inne emocj</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ę</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">,
kt</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ó</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">re odczuwa</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">a, wiatr wia</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;"> teraz pot</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ęż</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">niej
i czarne chmury poch</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">on</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ę</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">y niebo. Melanie by</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ł</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">a bardziej </span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ś</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">wiadoma
błyskawicy w </span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ś</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">rodku
niej ni</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ż</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">
kiedykolwiek wcze</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ś</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">niej i chyba po raz pierwszy nie mogla si</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ę</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">
doczeka</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ć</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">, </span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ż</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">eby
jej u</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ż</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">y</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ć</span><span style="font-family: "agency fb" , sans-serif; font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">
bez powstrzymywania si</span><span style="font-size: 14pt; font-weight: normal; line-height: 150%;">ę. </span></h2>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-63036363746642714012016-01-30T11:54:00.001-08:002016-01-30T11:54:09.938-08:00I na pustyni burza zabija ciszę.<div align="center" class="Textbody" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<div class="Textbody">
<i style="line-height: 150%;"><span lang="PL" style="line-height: 150%;">“ Istnieją nie tylko więzy
przyjaźni. Są więzy, których nie rozumiemy. Zresztą nie musimy ich rozumieć.
Więzy, których nie da się nazwać. Można ich jedynie doświadczyć. Więzy
pozbawione jakichkolwiek granic. Bezgraniczne. Więzy łączące serca. Więzy
namiętności. Więzy miłości. ”</span></i></div>
<div align="center" class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">***</span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;"><br /></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Błękitne niebo zasłoniły czarne
jak smoła chmury, które przygasiły nawet blask nieskończonego światła, które
otaczało Rarvlion, starożytne miasto aniołów, niegdyś stolica dwunastu krain. W
wielkiej sali w najwyższej wieży kłóciło się kilkanaście archaniołów, każdy
mające inne zdanie na temat wieści, które przyniósł jeden ze szpiegów. Jedna
postać znacząco odstawała od reszty zgromadzonych, nie kłóciła się ani nie przekonywała
pozostałych do swojej racji, faktem jest, że w ogóle się nie odzywała. Stała
przy ogromnym oknie w ciszy obserwując gromadzące się chmury.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- A ty, Vivian, jak sądzisz co
powinnyśmy zrobić? - spytał się jej jeden z aniołów. W wielkiej sali natychmiast
zapanowała cisza, każda para oczu skierowana na stojącą przy oknie anielice.</span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Nadchodzi burza — rzekła po
chwili ciszy – burza, jakiej nigdy wcześniej nie zaznaliśmy.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">***<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Znamy lokację dziewczyny –
powiedział od razu jak wszedł do sali tronowej wojownik.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Zostawcie nas — siedzący na
tronie młody mężczyzna machnął ręką odprawiając radę królewską. Jego srebrne
oczy skupione były na wojowniku, który wolnym, wręcz leniwym krokiem zmierzał w
jego stronie z pełnym zadowolenia z siebie uśmiechem.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Jest w głównej instytucji w
Londynie... – zawahał się wojownik.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Srebrnooki książę uniósł brwi
widząc wahanie swojego przyjaciela – Z kim? - spytał od razu wiedząc, że to
właśnie tej części wieści wacha się mu powiedzieć.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Nie spodoba ci się to...<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Zdążyłem się już tego
domyśleć – rzekł ponaglająco.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Jedynym problem w dotarciu do
niej będzie Procolus. Tam gdzie ona, tam i on. Osobiście uważam, że zachowuje
się jakby był jej psem.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Książę zacisnął ze złością
szczęki, by po chwili się rozluźnić – Więc musimy rzucić mu kość – powiedział
uśmiechając się leniwie.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">***<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Nerden, główna siedziba rady
czarodziei.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Imię? – spytał się mężczyzna
o jasnych, niemal białych włosach i fioletowych oczach, prawa brew Nicolasa
Sephomora była uniesiona w geście niecierpliwości.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Montagory, Melanie Montagory
– odpowiedziała mu siedząca naprzeciwko niego kobieta, jedna ze starszych, o
imieniu Rosaletta Hathlen.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Montagory... – powiedział
wolno przygryzając w zamyśleniu dolną wargę – Dlaczego mnie to nie dziwi? Nigdy
nie poznałem anioła, który nazywał się Montagory i nie wpakował się kłopoty.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Rosaletta Hathlen uśmiechnęła
się lekko i przytaknęła – Ani ja, drogi Nicolasie, ani ja.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Przez kilka minut w sali rady
starców panowała zupełna cisza, wyglądało na to, że każdy ze zgromadzonych
analizował wszystko, co wiedzą i próbował znaleźć najlepsze rozwiązanie dla
wszystkich stron.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Nie możemy siedzieć
bezczynnie i patrzeć jak Luxjanie i Praestrigiae się mordują – silny głoś
Gideona Frevera rozległ się po cichej sali, odbijając się echem od ścian i tym
samym wybudzając pozostałych zebranych z ich ponurych myśli – Ostatnim razem
nie skończyło się to dobrze.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Masz rację nie możemy i nie
zamierzamy – odezwał się ponownie jasno włosy mężczyzna z fioletowymi oczami.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Nie możemy się odpowiedzieć
po jednej, że stron, to by wywołało jeszcze większą wojnę.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Jeszcze większą wojnę!? Jeśli
nie zauważyłeś drogi Jamesie, to wojna ta już jest ogromna – syknęła
Alessandra, jej złote oczy zwęziły się niebezpiecznie a blada twarz lekko
poczerwieniała.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Po prostu uważam, że nie
powinnyśmy działać pochopnie – odpowiedział jej leniwie czarnowłosy młody
mężczyzna.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Wystarczy! – rozkazał
potężnym głosem Nicolas i szybko kontynuował, nie pozwalając Alessandrze, która
już otwierała usta, by powiedzieć ciemnowłosemu mężczyźnie gdzie ma jego
pochopność – To nie jest czas na kłótnie, mamy wojnę do przerwania.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Nie możemy jej powstrzymać
czy przerwać – Alicja, brunetka z różowymi oczami odezwała się z końca
ogromnego stołu – ta wojna nie jest jak ostatnia o rządzenie czy łamanie
pradawnych zasad – przerwała, skupiając wzrok na każdym z zebranych.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- To wojna o niepowskramialną
potęgę, potęgę starożytnych, która płynie w żyłach siedemnastoletniej
dziewczyny, która kilka miesięcy temu nie miała pojęcia o istnieniu innego
wymiaru niż tego, którego zna ludzkość.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Po jej słowach wokół stołu
znowu zapanowała cisza, Nicolas wpatrywał się w Alicje zamyślonym wzrokiem,
zdążył się już przyzwyczajic, że ta elegancka kobieta o kasztanowych włosach i
różowych oczach zawsze mówiła prosto z
mostu, nie owijając w bawełnę. I tym razem miała rację.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Ród Montagory był, jest i
zawsze będzie rodziną królewską wśród Luxjanów, bowiem to właśnie w ich żyłach
płynie krew Xandry i Marcusa, krew zarówno czarodziei jak i luxjanów, życia i
śmierci.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">W przepowiedni mowa o ostatnim
potomku najpotężniejszych z najpotężniejszych, którego moc jest mocą pradawnego
ognia wieczności i który zostanie władcą życia i śmierci. Melanie Montagory
jest potomkiem, o którym mowa w przepowiedni, siedemnaście lat czy nie, Nicolas
był pewien, że zrobi swoich przodków dumnych, był pewien, że da rady ktoś po
prostu musi ją popchnąć we właściwym kierunku.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Blondyn cichym, ale silnym
głosem zarecytował przepowiednie, która była powodem kłótni między Luxjanami
którzy potocznie nazywani są aniołami i Praestrigiae potocznie nazwani
demonami, musiał przypomnieć wszystkim obecnym kim ta dziewczyna jest i że wiek
w tym przypadku nie ma znaczenia: -„Ostatni potomek najpotężniejszych z
najpotężniejszych, nadejdzie w noc, w którą granica między życiem a śmiercią
jest najcieńsza, jego powrót rozlewem krwi nieśmiertelnych zostanie
zapieczętowany, ogień wieczności oznaczy go swoim i w te samą noc, w którą się
narodził, gdy granica życia i śmierci nie będzie istniała, w burze wejdzie
ostatni z rodu wielkiego i zajmie swe miejsce jako władca wszystkiego”.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Jego fioletowe oczy piorunowały
wzrokiem każdego czarodzieja siedzącego przy stole, dając przepowiedni, którą
wypowiedział silnym i głębokim głosem przepełniony władzą, dodatkowy efekt.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Alicja westchnęła głęboko z
rezygnacją i pozwoliła swoim oczom spotkać zimne oczy Nicolasa – Co sugerujesz,
żebyśmy zrobili?<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Mamy siedem dni do wielkiej
burzy, jestem pewny, że Preastrigiae i Luxjanie już szykują swoje oddziały,
które będą miały za zadanie dostać się do dziewczyny, zanim czy drudzy to
zrobią. Nasz plan jest prosty...<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Musimy się do niej dostać
przed nimi.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Alessandra kiwnęła potakująco
głową, wiedziała, że taki będzie plan jej brata – Zanim któraś ze stron zdąży
namieszać jej w głowie. Melanie instynktownie będzie wiedziała co robić, kiedy
przyjdzie na to pora.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Najlepszym wyborem byłoby
mieć odwrotną taktykę od naszych aniołków i demonków – stwierdził zadziorno
Gideon Fever — Oni wysyłają oddziały, my wyślemy tylko dwójkę. Siedzący przy
stole czarodzieje wydali z siebie odgłosy zgody i poparcia.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Ja pójdę – zaproponowała
Alessandra, patrząc w oczy każdego z zebranych.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Absolutnie nie!<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Nie ma mowy!<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Nicolas i James wykrzyknęli w
tym samym czasie, po czym kątem oka spojrzeli na siebie. Złote oczy Alessandry
poczemniały, że złości, jak oni śmią? Nie mają prawa mówić jej co może a czego
nie może!<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Idę i koniec dyskusji –
powiedziała zimnym, ale zaskakująco opanowanym głosem – z resztą wszyscy tu
obecni dobrze wiedzią, że tylko ja zdołam wejść i wyjść z instytucji bez
problemu.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- W takim razie, idę z tobą.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%;">
</div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Alessandra
miała dużą ochotę się nie zgodzić, ale nie ważne jak bardzo tego idioty nie
znosi nawet ona nie może się nie zgodzić, z tym że jest potężny i że razem będą
mieli większą szanse na zakończenie operacji „odbijanie MM” sukcesem. Chcąc nie
chcąc kiwnęła ze zgodą głową i posłała Jamesowi mały, ale szczery uśmiech – Na
co czekamy?</span></i><i><span lang="PL" style="line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;"><br /></span></i></div>
<div class="Textbody" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt;">
<i><span lang="PL" style="line-height: 150%;"><br /></span></i></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="line-height: 28px;"><i><b><span style="color: #990000;">W następnym: </span></b></i></span></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="line-height: 28px;"><i><b><span style="color: #990000;"><br /></span></b></i></span></div>
<div align="center" class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<b><i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Chcesz, żebym weszła w burze? - powtórzyła powoli z
niedowierzaniem.<o:p></o:p></span></i></b></div>
<div align="center" class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<b><i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Tak — przytaknął, jego oczy, oczy, które tak kochała, o
kolorze krystalicznego oceanu były bardziej poważne i zimę niż zazwyczaj.<o:p></o:p></span></i></b></div>
<div align="center" class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<b><i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Dlaczego taki jesteś? - syknęła, mając dość tego, jak
chłodno ją traktuję, zwłaszcza po tym wszystkim, co się wydarzyło i nie ma tu
na myśli, tylko tego między nimi.<o:p></o:p></span></i></b></div>
<div align="center" class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<b><i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Twarz Michaela nie zmieniła się nawet na chwile, dalej
była jak z kamienia, perfekcyjna rzeźba, chociaż Melanie dałaby przysiąść, że
przez ułamek sekundy przemknął przez nią cień jakieś emocji.<o:p></o:p></span></i></b></div>
<div align="center" class="Textbody" style="line-height: 150%;">
<b><i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">- Jaki? - spytał wreszcie pustym, znudzonym głosem.<o:p></o:p></span></i></b></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
</div>
<div align="center" class="Textbody" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><i><span lang="PL" style="line-height: 150%;">Melanie
wciągnęła szybko powietrze i jej oczy rozszerzyły się nieznacznie, przez te
wszystkie miesiące, przez które znała Michaela wielokrotnie słyszała jak używał
tego tonu, zimnego i jednocześnie okrutnego, nie powinno jej to aż tak bardzo
zaskoczyć, ale... po prostu nigdy nie użył jego w stosunku do niej, wszystko ma
swój pierwszy raz, nie? Złość przepełniła ją niespodziewanie, w mgnieniu oka
zastępując jakiekolwiek inne emocję, które odczuwała - T-taki.... taki zimny!<o:p></o:p></span></i></b></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-7151899381637410342015-12-19T09:25:00.003-08:002016-01-14T09:56:44.434-08:00ZEPSUTY KOMPUTER!!!<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Lucida Handwriting";">Kochani,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Lucida Handwriting";">tytu</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ł</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";"> chyba sam m</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting"; mso-bidi-font-family: "Lucida Handwriting";">ó</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">wi za siebie, zepsu</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ł</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";"> mi si</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ę</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";"> komputer, ale gdyby to samo w sobie nie by</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ł</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">o katastrofa to fakt ze wszystkie moje
rozdzia</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ł</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">y do oddechu
bog</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting"; mso-bidi-font-family: "Lucida Handwriting";">ó</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">w,
wszystkie moje opowiadania zar</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting"; mso-bidi-font-family: "Lucida Handwriting";">ó</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">wno polskie, jak i angielskie by</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ł</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">y zapisane na nim bez backup jest!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Lucida Handwriting";">Na szcz</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ęś</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">cie m</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting"; mso-bidi-font-family: "Lucida Handwriting";">ó</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">j ojczym powiedzia</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ł</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">, </span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ż</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">e jest na 99% pozytywny/pewny ze uda mu si</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ę</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";"> je odzyska</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ć</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">, ale dopiero po </span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ś</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">wi</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ę</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">tach.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Lucida Handwriting";">Tak</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ż</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">e nie mam poj</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ę</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">cia, kiedy b</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ę</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">d</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ę</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">
w stanie opublikowa</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ć</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";"> nowy rozdzia</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ł</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">, mo</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ż</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">e by</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ć</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">
w styczniu albo marcu, nie jestem stanie powiedzie</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ć</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";"> kiedy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Lucida Handwriting";">No có</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ż</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">, </span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ż</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">y</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ć</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">
nie umiera</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ć</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">, wa</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ż</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">ne, </span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ż</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">e odzyskam wszystkie rozdzia</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ł</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">y i opowiadania.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Lucida Handwriting";">Weso</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ł</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">ych </span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">Ś</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">wi</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ą</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">t!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Lucida Handwriting";">-S.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Lucida Handwriting";">Ps. Pisze z
telefonu wi</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">ę</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">c z g</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting"; mso-bidi-font-family: "Lucida Handwriting";">ó</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">ry przepraszam za b</span><span style="font-family: "Cambria",serif; mso-bidi-font-family: Cambria;">łę</span><span style="font-family: "Lucida Handwriting";">dy.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-9f7z8kZAvkQ/VnWUZf5rv8I/AAAAAAAAAoc/U0QlFj5GAjo/s1600/sick-computer.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/-9f7z8kZAvkQ/VnWUZf5rv8I/AAAAAAAAAoc/U0QlFj5GAjo/s320/sick-computer.png" width="266" /></a></div>
<span style="background-color: #c27ba0;"><span style="background-color: #ead1dc;"><span style="background-color: white; font-family: "source sans pro" , sans-serif; font-size: 18px; line-height: 30.6px;"><br /></span></span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-2512892890348159202015-11-28T07:05:00.003-08:002015-11-28T07:05:54.539-08:00A/N - SPOILER<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><b>Kochane
aniołki,</b><br /><br /><span style="color: #ff9900;">przepraszam, że tak długo
zajmuję mi publikowanie rozdziałów, ale trzecia gimnazjum to nie
żart, mam pełne ręce roboty, nauka i prace domowe zdają się nie
mieć końca... Ale nie przyszłam tu po to, żeby opowiadać jak z
mojego życia zrobił się bałagan, nie, chciałam tylko was
przeprosić i powiedzieć, że rozdział pojawi się 11 lub 12
grudnia. </span></i></span></span></span>
</div>
<div style="text-align: center;">
<i><b><br /></b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b><br /></b></i></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><b><span style="font-family: Times New Roman;"><span style="font-size: large;">SPOILER!</span></span></b></i></span></span></span></div>
<br />
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><b>-
Znamy lokację dziewczyny – powiedział od razu jak wszedł do sali
tronowej wojownik.<br />- Zostawcie nas - siedzący na tronie młody
mężczyzna machnął ręką odprawiając radę królewską. Jego
srebrne oczy skupione były na wojowniku, który wolnym, wręcz
leniwym krokiem zmierzał w jego stronie z pełnym zadowolenia z
siebie uśmiechem.<br />- Jest w głównej instytucji w Londynie... –
zawahał się lekko wojownik.<br />Srebrnooki książę uniósł brwi widząc
wahanie swojego przyjaciela – Z kim? - spytał od razu więdząc,
że to właśnie tej części wieści wacha się mu powiedzieć.<br />-
Nie spodoba ci się to...<br />- Zdążyłem się już tego domyśleć
– rzekł ponaglająco.<br />- Jedynym problem w dotarciu do niej
będzie Procolus. Tam gdzie ona, tam i on. Osobiście uważam, że
zachowuje się jakby był jej psem.<br />Książę spiął się, zaciskając ze
złością szczęki by po chwili się rozluźnić – Więc musimy
rzucić mu kość – powiedział uśmiechając się leniwie. </b></i></span></span></span>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-55637640790801174422015-10-13T10:24:00.000-07:002015-10-16T12:39:29.774-07:008. Kły odsłonięte, ofiary obnażona szyja - tak właśnie, polowanie się zaczyna... <blockquote class="tr_bq">
<span style="color: #ffe599; font-size: large;"><i><span style="orphans: 1;">“</span><span style="font-family: Georgia, serif; orphans: 1;">W
psychologii jest takie pojęcie „błysk”. To jest moment, kiedy
człowiekowi w głowie się wszystko zmienia, kiedy nagle dociera do
niego coś, co było oczywiste od lat, ale teraz nabrało innego
wymiaru.”</span></i></span></blockquote>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #e06666;">***</span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<br />
<br />
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="font-family: Andalus, serif;">- Przepraszam,
ale czy ty właśnie sugerujesz, że jestem aniołem? - spytała z
niedowierzeniem.</span></i></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">Francis,
który uważnie przyglądał się stojącej przed nim dziewczynie,
kiwnął wolno głową. Szatynka przez chwilę czekała aż zacznie
się śmiać i powie, że ją wkręca.</span></i></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">-
Jesteś szalony – powiedziała, kiedy ten dalej patrzył na nią z
powagą.</span></i></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<i><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">-
Melanie... - westchnął ciężko – czy nigdy się nie
zastanawiałaś, dlaczego masz czujniejsze zmysły od innych ludzi?
-spytał, po czym nie dając jej szansy na odpowiedz kontynuował –
Dlaczego widzisz energię? Bądź, dlaczego jest silniejsza i szybsza
od przeciętnego człowieka? A czy każdy, kogo znasz miewa dziwne i
niejasne sny o ognistych bestiach, z których budzi się z krzykiem
co noc?</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">Szatynka
patrzyła na niego z szeroko otwartymi oczami wyrażającymi
zdziwienie i strach; Skąd on o tym wiedział? Nigdy o nich nie
mówiła, nikomu nie powiedziała; Nikt nie wie. A jednak stojący
przed nią mężczyzna ma rację, co noc, w każdą noc, miała
koszmary, koszmary o istotach ze skrzydłami stojących w ogniu.</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">-
Nie jesteś człowiekiem Melanie, nie należysz do ich rasy.....-
wtrąciła się Natasza patrząc na nią z troską.</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">-
Jesteś drapieżnikiem, predatorem – mówił dalej brunet, jakby w
ogóle jej nie usłyszał – Jesteś aniołem.</span><br /><br /><span style="color: #ffcc00; font-family: Times, Times New Roman, serif;">Drapieżnik
Predator Drapieżnik Predator — Anioł</span><br /><br /><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">Jego
słowa powtarzały się echem w jej głowie. Nie! Jest człowiekiem!
Anioły nie istnieją, demony nie istnieją.... Przed oczami
zobaczyła uśmiechniętą Kate, która nucąc robiła obiad, Kate,
która marszcząc z troską brwi mówiła jej, żeby uważała, Kate,
która machała jej z okna, kiedy ta razem z Jessicą jechała do
klubu świętować swoje urodziny, i Kate, zimna, blada, martwa
leżąca w krwi....</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">I
wreszcie Michael... Michael, który z nadludzką szybkością z
samochodu znalazł się przy rozwalonych drzwiach jej domu. Michael
otoczony dziwną ciemną poświatą pochylający się nad Kate, żeby
po krótkiej chwili odsunąć się i oświadczyć, że nie żyje.
Michael...</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">Czy
jest w takim razie szansa, że to wszystko jest prawdziwe? Że anioły
i demony, nie są tylko legendami? Że istnieją?</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">Z
jakiegoś powodu przypomniała sobie noc jej urodzin, nie było tego
wiele. Jedyne co pamiętała to przebłyski, ona wchodząca wraz z
Jess to wielkiego klubu, ona, kiedy próbowała utorować drogę
sobie i Jessice, ona tańczącą z Trevorem przystojnym chłopakiem o
rudych włosach, ona wychodząca z klubu tylnym wyjściem, by
poszukać Jess i przy okazji zaczerpnąć świeżego powietrza,
pamiętała również strach, o tak, strach i siebie ociekającą
przed rudowłosym potworem i ostatnie co pamiętała to miecz, krew,
dużo krwi, krzyki i..... pamiętała skrzydła..... piękne
ciemno-złote skrzydła.... otoczone lekką poświatą... anielskie
skrzydła.</span><br /><span style="color: #ffcc00; font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /><span style="color: #ffd320;">Rudowłosy
potwór. Trevor. Demon. Niebieskie oczy. Skrzydła. Miecz. Krew.
Anioł.</span></span><br /><br /><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">Czuła na
sobie zmartwiony wzrok Francisa i wiedziała, że prawdopodobni jest
teraz bledsza od mleka — Jest jeszcze coś, co musisz wiedzieć
Melanie.... - odetchnął głęboko – Od twoich siedemnastych
urodzin jesteś najbardziej pożądaną istotą na ziemi i niebie.
Nie tylko anioły będą chciały cię znaleźć, ale też demony,
czarodzieje, wampiry, zmiennokształtni, to tylko kilka z ras, które
nie spoczną, póki cię nie znajdą.</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">Wszystkie
te chwile, kiedy myślała, że zaczyna wariować, kiedy jej sny,
zamiast zniknąć z wiekiem się nasiliły, momenty, w których
wydawało się jej, że Kate magicznie, telepatycznie przeniosła
książkę z półki po drugiej stronie pokoju do niej, kiedy stała
w kuchni. Wszystko teraz robiło sens, wszystkie te legendy i
opowieści o dzielnich wojownikach ze skrzydłami, którzy chronili
ludzkość od krwiożerczych bestii, które Kate miała zwyczaj jej
opowiadać, kiedy była mała, były prawdą. Teraz już wie,
dlaczego czasami miała wrażenia, że Kate ją okłamuje lub czegoś
jej nie mówi. Jej rodzice nie byli ludźmi i nie zginęli w wypadku.
Zostali zamordowani, przez ich własną rasę, ponieważ nie chcieli
im oddać ich jedynego dziecka; Mnie.</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">Wychodzi
na to, że to ja jestem powodem, przez którego wszystkie bliskie mi
osoby giną.</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">Ale
dlaczego?</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">Dlaczego
moi rodzice i inne anioły były gotowe za mnie umrzec?</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">Co
jest we mnie takiego specjalnego, że pragną mnie mieć wszystkie
rasy istot paranormalnych? Anioły, demony, czarodzieje,
zmiennokształtni...</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">Jak
to się stało, że z dnia na dzień,</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">z
normalnej nastolatki stałam się najbardziej poszukiwaną istotą na
ziemi, jak i niebie?</span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><span style="color: #e06666; font-family: Andalus, serif;">***</span></span></i><br />
<i><span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;"><span style="color: #e06666;">(...)</span></span><span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 16pt;">Na
potężnym srebno-czarnym tronie, siedział młody mężczyzna o
czarnych jak smoła włosach i srebrnych oczach. Jego przystojna
twarz była wykrzywiona w mieszance irytacji i znudzenia, a srebrne
oczy świdrowały klęczącego przed nim wojownika.</span></i></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">-
Czego chcesz Abandonie? - spytał w końcu.</span></span></i></span></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">-
Panie – wojownik skinął głową w wyrazie szacunku, zanim
napotkał wzrok młodego mężczyzny – Jeden z niższych demonów,
przyniósł dość interesujące wieści z ostatniego polowania, o
dziewczynie o dość niecodziennym zapachu i ...</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">-
Mam ważniejsze sprawy na głowie niż słuchanie o jakiejś
dziewczynie, która smakowała jednemu z moich podwładnych,
Abandonie. - przerwał mu ciemnowłosy.</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">Abandon
przewrócił oczami i stanął na równe nogi. Doprawdy, o jego
przyjacielu można powiedzieć wiele rzeczy, ale na pewno nie to, że
jest cierpliwy.</span></span></i></span></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">-
Dziewczyna była chroniona przez Proculusa.</span></span></i></span></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">Cisza,
która nastała po tym, jak to powiedział, przypominała cisze przed
burzą, przerażająca, namacalna i sprawiająca, że włosy na karku
stają dęba, ostrzegając przed nadchodzącym
niebezpieczeństwem.</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">Siedzący
na tronie młody mężczyzna w jednej chwili zamienił się w posąg,
jego twarz po raz kolejny stała się wyćwiczoną przez stulecia
maską, niepozwalającą dojrzeć jakikolwiek uczuć. Jednak Abandon
znał księcia na tyle dobrze, że był w stanie dostrzec jak cały
się spina po usłyszeniu imienia archanioła, zobaczył jak przez
parę sekund jego oczy zabłysnęły furią, zanim także w nich
zagościła obojętność mająca za zadanie ukryć prawdziwe uczucia
ciemnowłosego.</span></span></i></span></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">-
Ach, Proculus. Michael Proculus</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">na
ratunek – powiedział wreszcie głosem pełnym jadu, pochylając
się w stronę wojownika.</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">- A
więc teraz bawi się w ratowanie śmiertelników, a może dla rozrywku chciał mnie jeszcze bardziej zirytować zabijając jednego z urokliwych?</span></span></i></span></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">Abandon
wzruszył ramionami, zastanawiając się, czy dobrym posunięciem
byłoby powiedzenie jego przyjacielowi, do jakiego wniosku doszedł.</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">-
Myślę, że tu chodziło o dziewczynę... - zaczął ostrożnie,
obserwując reakcje ciemnowłosego. Na twarzy młodego mężczyzny
pojawił się zaś lekceważący uśmiech – Śmiertelnicy są
żałośni. Do czego potrzebna by Michaelowi jakaś ludzka
dziewczyna? No, chyba że do...</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">- Pachniała
inaczej – przerwał mu szybko Abandon – Teumiel, również
powiedział, że była silna, zbyt silna jak na zwykłego
człowieka.</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">-
Sprawdziłeś jego wspomnienia? - spytał ostro ciemnowłosy – Może być
Nefilim, Marcus jeden wie, że rozmnażają się prawie tak szybko,
jak ludzie — wzruszył obojętnie ramionami.</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">-
Nie sądzę...</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">-Abandonie,
testujesz moją cierpliwość. Nie masz żadnego, nawet najmniejszego
dowodu, że śmiertelniczka jest czymś innym niż właśnie
śmiertelniczką, czy Nefilim. I póki nie znajdziesz śladu jej
„niezwykłości” nie chcę marnować na nią więcej czasu. -
powiedział władczym tonem, po czym spojrzał przymrużonymi oczami
na wojownika, jednak po chwili jego oczy rozszerzyły się
nieznacznie ze zaskoczenia, kiedy zobaczył, że ten uśmiecha się
przebiegle.</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">Wiedziałem,
że to powiesz, więc rozkazałem myśliwym dowiedzieć się o niej
wszystkiego od dnia urodzenia do ulubionego koloru. - rzekł z
zadowolonym siebie wyrazem twarzy.</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">Ciemnowłosy
uniósł jedną brew i machnął ręką, nakazując mu kontynuować.</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">-
Mam powody by sądzić, że dziewczyna jest potomkinią Xandry –
powiedział cicho, lecz poważnie wojownik, podając siedzącemu na tronie
mężczyźnie grubą teczkę – Otwórz a zrozumiesz, o czym
mówię.</span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">Mężczyzna
spojrzał na niego jawnie zirytowany, ale otworzył teczkę i zaczął
czytać. Abandon uważnie go obserwował, próbując dostrzec nawet
najmniejszy gest. Po kilku minut ciemnowłosy, że świstem wciągnął
powietrze i spojrzał na stojącego przed nim mężczyznę.</span></span></i></span></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br />-</span><span style="font-family: Andalus, serif;">Wyślij
najlepszych myśliwych, do końca tygodnia chcę wiedzieć gdzie i z
kim jest Melanie Montagory. - rozkazał, po czym wyszedł z sali
tronowej.</span></span></i></span></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;">Uśmiechnął
się zadowolony kiedy drzwi zamkneły się za nim z hukiem i skierował się w stronę północnej części
pałacu, do biblioteki, z proloctwami. A więc przepowiednia
Arthemusa była prawdą, potomkini życia i śmierci o niezwykłej
mocy w końcu się narodziła i niedługo zajmie swe miejsce przy
boku księcia piekła lub nieba.</span><span style="font-family: Andalus, serif;"> </span></span></i></span></span></span>
<br />
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span></span></i></span></span></span>
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span></span></i></span></span></span>
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span></span></i></span></span></span>
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span></span></i></span></span></span>
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span></span></i></span></span></span>
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 16pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;">----------------------------------------</span></span></i></span></span></span><br />
<span style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 21.3333px;"><i>Kochane aniołki czy raczej diabełki, wreszczie po 3-mięsiecznej przerwie nowy rozdział. Powoli, krok po kroku, zbliżamy się do końca historii, tak wiem pewnie co myślicie że opowieść nawet się jeszcze nie zaczeła, ale zaczynając od następnego rozdziału, rozdziały będą pojawiać się dłuższe, dużo dłuższe. Każdy będzię miał około 4000-6000tyś. słów. Zaplanowane mam 17-20 rozdziałów, więc zostało nam około 7-10 więcej. </i></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<br /></div>
<br />
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-Nj_wJMMPLd0/ViFP_sqshYI/AAAAAAAAAlQ/8L6B9C9fl1I/s400/391900ea533bfce4f5e36be74d56d7e0.jpg" width="300" /></div>
<br /></div>
</div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<br />
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<br /></div>
</div>
<ul>
</ul>
</div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-42353641755040302152015-08-30T10:44:00.002-07:002015-10-12T10:43:15.392-07:00Informację+ Niespodzianka<div style="line-height: 0.79cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i>Niespodzianka na początek!</i></span></span></span><br />
<br />
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i>(...) </i></span></span></span><i style="color: #ff9900;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Source Sans Pro, sans-serif;"><span style="font-size: 13pt;">-</span></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"> Aniele... - szepnął.</span></span></span></i><br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: #ff9900;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;">Dziewczyna odwróciła się do niego z gniewnymi iskierkami w oczach – Mówiłam ci, żebyś mnie tak nie nazywał!</span></span></span></i></span><br />
<span style="color: #ff9900;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></i></span>
<span style="color: #ff9900;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;">- Nazywam rzeczy po imieniu – stwierdził z pół uśmiechem. I od razu tego pożałował, kiedy jej policzki zarumieniły się z złości a sama dziewczyna podeszła o krok bliżej z niebezpiecznym błyskiem w swoich niezwykłych oczach, lodowato niebieskie w środku, zielone na krawędzi a czarne źrenice otoczone były złotą koroną.</span></span></span></i></span><br />
<span style="color: #ff9900;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;">- A więc uważasz, że jestem tylko rzeczą? - spytała cicho, gniewnie zaciskając swoje delikatne dłonie w pięści.</span></span></span></i></span><br />
<span style="color: #ff9900;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;">- Wiesz, że nie o to mi chodziło – zaczął wciąż z uśmieszkiem na twarzy, co wyraźnie irytowało niską szatynkę.</span></span></span></i></span><br />
<span style="color: #ff9900;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;">- Nie, nie wiem – rzekła, podchodząc bliżej do chłopaka o kruczo-czarnych włosach – Jak zwykle z twoich ust mogło to znaczyć wiele rzeczy – kontynuowała – Może chciałeś powiedzieć, że tylko stwierdzasz fakt – zbliżyła się jeszcze bliżej tak, że ich nosy by się stykały, gdyby nie to, że chłopak był dużo wyższy od szatynki – Albo, uważasz, że jestem twoja.</span></span></span></i></span><br />
<span style="color: #ff9900;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;">- Bo jesteś – palnął bez zastanowienia, co sprawiło, że dziewczyna jeszcze bardziej zmrużyła swoje piękne oczy a jej moc otoczyła ich ciasno.</span></span></span></i></span><br />
<span style="color: #ff9900;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;">Niebieskooki zrozumiał swój błąd odrobinę za późno I ledwie zdążył złapać jej rękę za nim ta zaliczyła bliskie spotkanie z jego policzkiem. Wciąż trzymając jej dłoń, przyjrzał się jej spod swoich długich rzęs , była piękna, kiedy się złościła, jej karmelowe włosy, delikatnie falowały przez otaczającą ich moc a niebiesko-zielone oczy iskrzyły się gniewnie, delikatnie dłonie zaciskały się mocno w pięści tak, że były białe, całości dopełniały uroczę rumieńce na jej policzkach. Mógł patrzeć na nią bez końca, oczywiście sama szatynka nie zdawała sobie ze sprawy z tego, jak na niego działa, nie miała pojęcia, do czego go zmuszała, przez nią zaczął doświadczać emocji, którą wcześniej uważał za słabość, dalej tak uważa, ale teraz też wie, że daję siłę, że cię wzmacnia. Ale osoba odpowiedzialna za tę emocję nie miała nawet pojęcia co do niej czuję.</span></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;">A prawda była taka, że darzył ją uczuciem, którego nigdy wcześniej nikogo nie obdarzył.</span></span></span></i></span><br />
<span style="color: #ff9900;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;">Kochał ją.</span></span></span></i></span><br />
<span style="color: #ff9900;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: medium;">Zamrugał, wyrwany że swoich myśli, kiedy ich obiekt tupnął gniewnie stopą, sycząc na niego. I nie mógł się powstrzymać, kiedy ponownie spojrzał w jej piękne oczy, jego spojrzenie automatycznie przeszło na jej małe malinowe usta I nie mógł się powstrzymać, musiał ich posmakować, już od dawna prześladowały go w snach, nie wiele myśląc szybkim ruchem przyciągnął szatynkę do siebie I złączył ich usta. Dziewczyna znieruchomiała, przez dłuższą chwile po prostu tam stała, jednak kiedy czarno włosy tracąc nadzieje zamierzał się odsunąć, nie pozwoliła mu, objęła go za szyję I powoli zaczęła oddawać pocałunek, który z każdą sekundą się pogłębiał, szatynka dowiedziała się wreszcie, co znaczy prawdziwa namiętność, kiedy ich języki tańczyły, że sobą, walcząc o dominację, zrozumiała czym jest niebo.</span></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span></span></i></span></div>
<span style="font-family: Andalus, serif;"><i><span style="color: #990000; font-size: large;"><br /></span></i></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><i><span style="color: #990000;">*</span></i></span><span style="font-family: Andalus, serif;"><i><span style="color: #990000;">**</span></i></span> </span><br />
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i><br /></i></span></span></span>
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i>Kochani,</i></span></span></span><br />
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-size: 17.3333339691162px;"><br /></span></span></i></span></span><span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i>długo
mnie nie było i przez kolejny miesiąc mnie nie będzie,
przypominam, że następny rozdział pojawi się dopiero w
październiku, nie wiem dokładnie, kiedy ale obiecuję, że
będzie.</i></span></span></span><br />
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-size: 17.3333339691162px;"><br /></span></span></i></span></span><span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i>Przypominam
też, że wzięłam sobie wolne od Oddechu Bogów tylko po to, żeby
napisać kilka rozdziałów w przód, żebyście nie musieli tak
długo czekać na dalsze części.</i></span></span></span><span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><br /></span></i></span></span><span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i>Powodem
tego posta jest to, że pomyślałam, że dobrze by mi i czytelnikom
Oddechu zrobiło, gdybyśmy raz na kilka miesięcy mieli taki post, w
którym będę was informować o zmianach, nowościach itp. </i></span></span></span><br />
<br />
<br />
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-size: 17.3333339691162px;"><br /></span></span></i></span></span><span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i>Ps.
Pomyślałam, że niektórzy chcieliby wiedzieć, że założyłam
drugiego bloga, tym razem to FanFiction z Harry'ego Pottera,
dokładniej mówiąc to Tomione. Nie będę się o tym rozpisywac,
ale chętnych serdecznie zapraszam do wejścia i poczytania
<a href="http://do-ostatniego-oddechu.blogspot.com/" target="_blank">http://do-ostatniego-oddechu.blogspot.com/.</a></i></span></span></span><br />
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-size: 17.3333339691162px;"><br /></span></span></i></span></span><span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i>To,
że mam drugiego bloga nie oznacza, że porzucę tego! Oddech bogów
stał się dużą częścią mojego życia i nie potrafiłabym go
kiedykolwiek porzucić beż dokończenia. W moim nowym opowiadaniu
Oddech To Ostatnie Czego Nam Zabraknie rozdziały będą pojawiać
się różnie, bo pisać będę tylko w wolnym czasie.</i></span></span></span><span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">
</span></i></span></span>
<br />
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i><br /></i></span></span></span>
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i>Poniżej wyświetlam w jakich krajach mieszkają moi czytelnicy ♥</i></span></span></span><br />
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i><br /></i></span></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-mZ03OCQZfYU/VeSExCBjwCI/AAAAAAAAAdc/7JO4dfuD-Zk/s1600/odbiorcy.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/-mZ03OCQZfYU/VeSExCBjwCI/AAAAAAAAAdc/7JO4dfuD-Zk/s400/odbiorcy.png" width="335" /></a></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: #ff9900;"><i><span style="background: transparent;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><br /></span></span></i></span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-59957456903974779252015-07-28T11:25:00.003-07:002015-10-13T10:24:50.009-07:007. Początki zawsze mają w sobie coś bliskiego doskonałości. Dopiero później wszystko zaczyna się psuć<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ff9900;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i>Witam wszystkich i zapraszam do przeczytania opowieści o początku...paru rzeczy ;), Jednak zanim to zrobicie proszę was o przeczytanie tego, co mam do powiedzenia, UWAGA, bo to bardzo ważne! Zacznę może więc od tego, że nie będzie rozdziału w sierpniu, to są te lepsze wieści. Zamierzam napisać kilkanaście rozdziałów w przód.... co znaczy, że przez dłuższy czas nic nie będę publikować, a mówiąc prosto z mostu, to następny rozdział pojawi się gdzieś w październiku. Dlaczego tak późno? Tak już wspomniałam, zamierzam napisać kilkanaście rozdziałów w przód a na to niestety potrzebuję czasu, a po drugie pod koniec września mam BARDZO ważne egzaminy, które będą mieć duży wpływ na moją ocenę końcową, która prosto mówiąc, zdecyduję o moim dalszym losie... tak więc, jak widzicie będę musiała poświęcić też dużą ilość mojego cennego czasu z mojego pięknego, młodego życia na... naukę. Yey! No dobra, nie będę was już dłużej przetrzymywać, zapraszam do czytania! </i></span></span></span></div>
</div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div class="clr spacer-5-t" style="clear: both; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; font-size: 13px; height: 0px; margin: 5px 0px 0px; overflow: hidden; padding: 0px; visibility: hidden; width: 0px;">
</div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif;">
<b><i><span style="color: orange; font-size: large;"> </span></i></b><b><i><span style="color: orange; font-size: large;">***</span></i></b></div>
<h1 align="LEFT" class="western">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-size: 13pt;"><span lang="pl-PL"><span style="font-weight: normal;">-
</span></span></span><span style="font-size: 13pt;"><span style="font-weight: normal;">"
W życiu rzadko daje się określić dokładnie początek
czegokolwiek, tę chwilę kiedy spoglądając wstecz,możemy z całą
pewnością stwierdzić, że właśnie od tego wszystko się zaczęło.
Jednakże czasami zdarza się,że los krzyżuje się z naszym
codziennym życiem, zapoczątkowujac łańcuch zdarzeń, których
konsekwencji nie potrafimy w żaden sposób przewidzieć. </span></span><span style="font-size: 13pt;"><span lang="pl-PL"><span style="font-weight: normal;">Właśnie
o tym będzie historią którą ci opowiem, o początku... O początku
wojny, która splamiła krwią zarówno ziemie, jak i niebo, o
zazdrości która zwróciła przeciwko sobie braci i zachwianiu
równowagi. Opowiem ci o słabościach i pragnieniach, o świecie
którego teraz nikt już nie pamięta, o zdradzie, która podzieliła
niebo, o mocy która była zbyt poteżna, żeby istnieć i miłości
która powinna przetrwać, a jednak zawiodła. Słuchaj mnie uważnie,
dziewczyno, bowiem ta historia dotyczy również ciebie....</span></span></span></span></i></span></span></h1>
<h1 align="LEFT" class="western" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif;">
<div align="LEFT">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span lang="pl-PL"><span style="font-weight: normal;">Kiedyś,
dawno temu, anioły żyły wspólnie z ludźmi na ziemi. Walczyli w
ramie, w ramie z demonami, pomagali w sobie wzajemnie w potrzebie,
ich krew mimo innego koloru była taka sama. Wtedy jeszcze nie było
kraji ani narodów, na ich miejscu było dwanaście krain, którymi
władało dwunastu władców pomagając zachować pokój; Analli
kraina władana przez Amadeusa – Mesaria władana przez piękną
Clemens – Occidente władany przez Gregoriusa – Indyer władany
przez Marcusa – Ephung władana przez Seraphine -Antuqou władana
przez Regine – Caliue władany przez Nicolaus – Vita władana
przez Xandre – Talanquera władana przez Hedvigis – Natphyin
władany przez Merlina – Septima władana przez Acacallis i Haides
władany przez Igniatusa.<br />Władcy w sami sobie wyglądali jak
anioły, jednak byli czymś o wiele większym, mówią, że za jednym
dotykiem, a nawet spojrzeniem potrafili zabić, zamienić wodę w
wino, a dzień w noc, potrafili sprawić, że nigdy nie stracisz
nadziei albo brutalnie ją odebrać, mówiono nawet, że byli w
stanie podarować nieśmiertelność i wiele więcej. Każdy z ich
dwunastki był wyjątkowy, każdy miał inny charakterystyczny dar:
Igniatus miał za poddanego ogień, jak nikt inny potrafił go nie
tylko kontrolować co przybierać jego postać – Acacalis była
siostrą bliźniaczką Clemens, potrafiła zrozumieć i rozmawiać z
każdą żyjącą istotą za pomocą własnego umysłu – Merlin był
mistrzem czystej magii, mówią, że mógł dowolnie przybrać postać
każdego znanego mu człowieka bądź anioła – Hedwigis była
nocą, cieniem, gdzie tylko się udała otaczała ją aura ciemności,
potrafiła rozpłynąć się w powietrzu i pojawić się w miejscu
oddalonym o tysiące kilometrów od miejsca jej zniknięcia –
Xandra była tajemniczą, do dziś nikt nie potrafi stwierdzić
limitu jej mocy, mówią, że była czystym życiem, że za jednym
dotykiem potrafiła wyleczyć najgorszą ranę- Nicolaus potrafił
wiele, ale głównie był znany z tego, że potrafił latać nawet
bez skrzydeł, i potrafił dać umiejętność latania swoim
podwładnym – Regine, była znana, że swojej miłości do natury,
potrafiła wysłać wiadomość za pomocą roślin i była w stanie
wejść w stan czystej światłości tym samym przybierać, postać
nimfy – Seraphine, potrafiła swoim śpiewem rozkochać każdego,
miała wyjątkową zdolność wyczuwania dźwięku i fal dźwiękowych,
również potrafiła nimi manipulować – Marcus, był często
nazywany przeciwieństwem Xandry, tam gdzie ona była życiem, on był
śmiercią, był mistrzem iluzji, potrafił oszukać nawet innych
władców - Gregorius był władcą wszelkiej wody, potrafił spędzić
lata pod wodą, jak i sprawić, żeby inny mogli to również, nie
potrzebował powietrza i nigdy nie stawał się mokry -Clemens,
często była uznawana za brutalną, potrafiła wpływać na wolną
wolę wszystkich żyjących istot – Amadeus był zawsze tym który
wszystkich godził, miał niezwykłą moc wpływania na emocję. </span></span></span></i></span></span></span>
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="color: #ffcc00;"><span lang="pl-PL"><span style="font-weight: normal;">Każdy
z dwunastki był uważany za boga, pojedynczo byli śmiertelni, razem
niepokonani. Różniło ich wszystko, oprócz ich wspólnego celu;
pokoju. Władali i walczyli, że wszelkim złem przez tysiące, a
nawet miliony lat, nigdy się nie poddali, dzięki nim anioły i
ludzie pozostawali zjednoczeni, żyjąc szczęśliwie między sobą,
każdy uwazał, że wszyscy są sobie równi, panował pomiędzy nimi
względny pokój, razem zabijali i razem ratowali..- do czasu... Nikt
tak naprawdę nie wie co się stało, jest wiele teorii i legend na
ten temat, jedna bardziej nieprawdopodobna od drugiej, aczkolwiek
wszystkie zaczynają i kończą się tak samo; dwunastu bogów
zniknęło a anioły i ludzie zwrócili się przeciwko sobie, dzień
zamienił się w wieczną noc, anioły zaczęły uważać ludzi za
gorszy od nich gatunek, uważali ich za zwierzęta. Ludzie zaczęli
spostrzegać ich jako coś nienaturalnego, coś, co nie powinno
istnieć. Wybuchła wojna, dawniej przyjaciele walcząci w ramie, w
ramie dla lepszego jutra, teraz wrogowie mający tylko jeden cel;
zabić. Kiedy ci zwrócili się przeciwko sobie, demony rosły w
siłę, czekając w cieniach na odpowiedni moment. Wojna ciągnęła
się przez następne pare lat, od początku wiadomo było, że anioły
miały dużą przewagę, były silniejsze, szybsze, zwinniejsze i
potrafiły latać. Bez potężniej dwunastki, która utrzymywała
pokój, ludzkość była stracona. Ocalałe legiony ludzi, ukryli się
pod ziemią, wychodząc tylko wtedy kiedy było trzeba lub żeby
walczyć, nie raz było, że wychodziło dziesięciu a wracało
czterech, nadzieja zaczęła powoli umierać... Wtedy anioły zaczęły
znikać, jeden po drugim, niegdyś tętniące życiem ulice krain,
zaczęły pustoszeć, jeden by pomyślał, że wreszcie ludzie mają
szanse żyć bez strachu, a nawet może wreszcie przyszła szansa na
zakończenie wojny bądź zaczęcie wszystkiego od nowa, ktokolwiek
tak myślał był głupcem. Bowiem, zło jest cierpliwe, czekające w
cieniach nocy, spragnione władzy... i nie cofnę się przed niczym.
Aniołowie na początku nie zbyt się przejmowały tajemniczym
zniknięciem swoich towarzyszy, jednak kiedy po kilku tygodniach
zniknięcia nie poprzestały a wręcz nasiliły się powoli jak
trucizna; panika zaczęła wnikać w ich krew. Kiedy zniknęło
trzech dowódców armii aniołów i dwoje generałów u ludzi, obie
rasy pogrążyły się w panice, kiedy wreszcie zrozumieli, że dawno
zapomniane zło powróciło; demony wróciły na ziemie i są
spragnione krwi. Niegdyś przyjaciele, a teraźniejsi wrogowie
zostali zmuszeni do ponownego zjednoczenia sił. Walczyli razem w
ramie, w ramie w ostatniej wspólnej wojnie, każda strona poniosła
duże straty i wiele krwi zostało przelane, zanim udało im się
wygrać. Ahaides i Nikkolas wspólnie pokonali potężnego
archdemona, lidera demonów. Kilka tygodni później, dwunastka
aniołów i dwunastka ludzi, spotkała się ponownie w podjęciu
decyzji o dalsze losy ich ras. Wspólnie doszli oni do wniosku, że
anioły i ludzie nie powinni żyć razem, postanowili, że ziemie
dostanie ludzkość a niebo anioły. Dwunastka aniołów zakazała
również związku między aniołami i ludzkimi kobietami bądź
odwrotnie, a każdy, kto złamie ten przepis skażany wraz z
kochankiem na śmierć zostanie, chcieli także zniszczyć wszystkie
dokumenty lub dowody istnienia aniołów i demonów. Dwunastka ludzi
jednogłośnie się zgodziła, że tak będzie lepiej dla obu ras,
wiedząć, że ludzie i anioły nie powinny nigdy więcej intrygować
w swoje życie. Kiedy dwie rasy się rozstały, każda odchodząc w
inną stronę, były pełne nadziei na lepsze jutro i przetrwanie. W
niebie tydzień po umowe między niebem a ziemią, archanioł Aheadis
zwołał do siebie jedenastkę aniołów, które były świadkiem
umowy i kazał każdemu z osobną złożyć przysięgę, że wraz ze
swoim oddziałem będą polować na demony i chronić od nich ludzi,
nigdy się nie poddadzą i walczyć będą o czysty świat dla obu
ras. Anioły stały się strażnikami ludzkości, którzy po latach
stali się legendami. I tak było przez tysiąc lat, aniołowie
polowali na demony, chroniąc przy tym rasę ludzkości, kiedy ona
zapomniała o niebezpieczeństwie. Wojna pomiędzy dwiema rasami
została dawno zapomniana, przez zarówno niebo jak i ziemie, tylko
nieliczni aniołowie pamiętali mroczne czasy wojny.<br />Legiony
strażników nazywano czterema mieczami, każdy w innej stronie krain
w niebie; północy, wschodu, południa i zachodu. U ludzi, tylko
przywódcy tacy jak prezydenci, królowie itp. wiedzieli o istnieniu
legendarnych skrzydlatych istot i demonów, wiedza ta zostawała
przekazywana z pokolenia na pokolenie, nie licząc przywódców byli
jeszcze łowcy... ludzie, którzy jakoś dowiedzieli się o istnieniu
obu ras i postawili sobie za cel ich wytępienie, ale o tym kiedy
indziej – uśmiechnął się lekko Francis, po czym kontynuował –
Lucyfer, zwany również promienną gwiazdą, zbuntował się, uważał
ludzi za bezużtyczne i słabe istoty, za gorszy gatunek. Uważał,
że, nie zasłużyli oni na ziemie, że aniołom należy się nie
tylko niebo, ale też niebieska planeta. Zaczął przekonywać inne
anioły do swoich idei, skrzydlate istoty za jego namową zaczęły
odwracać się od dwunastki, jeden po drugim przechodząc na stronę
Lucyfera. W ciągu roku zdołał uzbierać do swojej armii prawie
połowę aniołów, za to w przed ostatnim miesiącu zimy był gotowy
do wojny, w której anioły po raz pierwszy stanęły po różnych
stronach, bracia zwrócili się przeciwko braciom, siostry przeciwko
siostrom... Wojna była wyrównana, mimo tego, że dwunastka w każdej
chwili mogła zwołać anioły z całego świata do ostatecznego
pokonania Lucyfera, jednak Vincent brat prommienej gwiazdy, który
był również dowódcą dwunastki a za tym wszystkich aniołów, nie
chciał pogodzić się, że zdradą Lucyfera, był przekonany, że
jego młodszy brat się opamięta i zakończy tę idiotyczną wojnę.
Nie wiedział, że za jego zaufanie, tysiące śmiertelników i
nieśmiertelnych zapłaci życiem. Lucyfer widząc, że zaczyna
przegrywać posunął się do niewybaczalnego aktu, zamordował
swojego brata, kiedy ten szedł na ostatecznie spotkanie rady w celu
podjęcia decyzji co zrobić z promienną gwiazdą, tym aktem
ostatecznie przekonał resztę dwunastki, że przyszedł czas
zakończyć tę wojnę i wyeliminować Lucyfera. Wezwali aniołów z
całego świata do wstawienia się i walczenia, wreszcie po niemalże
dziesięciu latach wojny, Lucyfer został pokonany. Po zakończeniu
wielkiej wojny pozostawało pytanie, co zrobić z promienną gwiazdą?
Wielu było za zabiciem go bądź skażania go na najgorszy los, jaki
anioł może sobie wyobrazić. Ostatecznie archanioł Uriel, który
po pokonaniu Lucyfera został liderem dwunastki i aniołów, obciął
mu skrzydła i Lucyfer wraz z wszystkimi aniołami, które wciąż
stały po jego stronie został wygnany z nieba. Upadłe anioły wraz,
że swoim władcą, udały się do jednej z dawno zapomnianych krain;
Haides, której dawnej władca Ignati jeden z legendarnych bogów
zniknął wraz z innymi starożytnimi, stała dla nich otworem. Tak
właśnie Lucyfer stworzył nowy legion aniołów, które nazywamy
upadłymi, wreszcie dostał, do czego od zawsze pożądał; był
władcą aniołów. Jednak po jednej skończonej wojnie, przyszła
następna, demony uderzały z dwojoną siłą w aniołów i upadłych,
tysiące śmiertelników poległo za sprawą ich ciemnych mocy,
równowaga po raz kolejny się przechylała, jednak dobro po raz
kolejny wygrało – dokończył cicho mężczyzna. - Zanim jednak
obie te wojny wybuchły... - zaczął ponowie po chwili ciszy –
Prometheus, potężny wizjoner, napisał przepowiednie o powrocie
najpotężniejszego zła, upadłego, którego starożytni uwięzili w
najgorszym i najstraszliwszym wymiarze, że wszystkich; piekle. Było
to więzienie niemal nie do ucieknięcia, jednak Prometheus, którego
przepowiednie znane są, że swoich prawidłowości, był pewny
powrotu upadłego. Oprócz jego powrotu, Prometheus przepowiedział
także że narodzi się nadzieja, istota, w której płynie krew
starożytnych, ich potomkini, zrodzona z aniołów, którzy stali po
różnych stronach i mimo to ich miłość była w stanie dać
początek tak ważnym życiu, którzy umarli by te życie chronić –
przerwał, odwracając się przodem do złotowłosej dziewczyny –
żeby chronić ciebie, Melanie.</span></span></span></span></i></span></span></div>
<div align="CENTER">
<span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="color: #ffcc00;"><span lang="pl-PL"><span style="font-weight: normal;"><br /></span></span></span><span style="color: #ff9900;"><span lang="pl-PL"><span style="font-weight: normal;">No
i jest, opowieść Francisa. Tak jak obiecałam, trzy dni od
rozpoczęcia ostatniego miesiąca wakacji. Mam nadzieje, że się wam
ona, choć trocha podobała :) Ostatni już raz życzę wam
wspaniałych i przyjemnych wakacji pełnych przygód i nowych
znajomości!<br />Pozdrawiam,<br />-S. </span></span></span></span></i></span></span>
</div>
</h1>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-40713368917628152122015-07-08T11:32:00.000-07:002015-10-13T10:23:53.329-07:006. To, co wiesz o innych ludziach, jest zaledwie ułamkiem prawdy<div style="text-align: justify;">
<ul>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffd320;"><span style="font-family: Roboto, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><i><b>"Są
trzy fazy ujawniania się prawdy. Najpierw prawda jest ośmieszana,
potem spotyka się z gwałtownym oporem, a na koniec traktowana jest
jako oczywistość."</b></i></span></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #ffd320;"><span style="font-family: Roboto, sans-serif;"><span style="font-size: 22pt;"><i><b>.</b></i></span></span></span></div>
</ul>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<ul>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<i style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">Gdyby
kiedyś ktoś mi powiedział to, co przed chwilą usłyszałam,
wyśmiałabym go i prawdopodobnie zaproponowałabym wizytę u
psychologa, ale nie dziś. Pomimo tego, że z początku nie chciałam
w to wierzyć, zasłaniałam uszy jakby próbując nie słyszeć słów
wydobywających się z ich ust, jego ust, pomimo tego, że kręciłam
przecząco głową zarzucając im kłamstwo, na końcu, kiedy jedynym
świadkiem moich łez był księżyc.... uwierzyłam.</i></div>
<span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Andalus, serif;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-size: 13pt;">(...)
Usiadłam wieczorem przy oknie, jak to miałam w zwyczaju robić już
od dłuższego czasu, jeszcze za czasów Kate. Minął zaledwie dzień
odkąd całe moje życie okazało się kłamstwem, taką samą bajką,
którą wciska się dziecią, kiedy nie dają ci spokoju. Kłamstwa,
kłamstłami, ale największym ciosem była i pozostaje jej śmierć.
Kate, mojej ciotki, która opiekowała się mną całe życie, odkąd
moi rodzice zginęli w wypadku lotniczym, albo przynajmniej tak
sądziłam aż do wczoraj. Z chęcią był poznała tego, który
powiedział, że prawda wyzwala, jestem pewna, że mam dosyć silne
argumenty, żeby obalić ten wniosek, jednak nie zmienia to faku, iż
zawsze sądziłam, że gdybym była jedną z bohaterek moich
ulubionych książek fantasy, chciałabym znać prawdę, nie ważne
jak bardzo byłaby okropna, jak bardzo by zmieniła moje życie, bo w
końcu prawda jest przecież lepsza od kłamstwa, no nie? Bo życie w
kłamstwie nie jest tak naprawdę życiem tylko jego marną
namiastką, iluzją, która, kiedy zostaję zdjęta uderza w nas z
dwojoną siłą. Dotąd, myślałam, że jestem silna, ale przecież
każdy ma swoje granicę, jestem pewna, że gdyby Bella, że
Zmierzchu bądź Nora z Szeptem dowiedziałyby się tego, co ja
usłyszałam wczoraj, również by się załamały.</i></div>
<span style="font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-size: 13pt;">Po dłuższym
zastanawianiu, doszłam do wniosku, że prawdopodobnie każdy by się
załamał, tak więc całkowicie normalne było to, że siedzę teraz
na parapecie okna I nie zwracając uwagi na spływające mi po
policzkach łzy, prowadzę jakże żałosną konwersencje, że sobą
samą w głowie, bo wychodzi na to, że tylko sobie mogę ufać, nie
ważne jak bardzo dramatycznie to brzmi. Znacie ten moment, kiedy
musicie zrobić coś ważnego bądź macie naprawdę dużo na głowie
a zamiast wziąć się w garść i zacząć działać robicie
dokładnie coś odwrotnego? To właśnie robie ja, bo siedzenie na
zimnym parapecie i bezmyślnie gapienie się w księżyc, zapewnię
nijak, pomoże mi w podjęciu decyzji, co zrobić z moim dalszym
losem. Chociaż i tak nic zrobić nie mogę, oczywiście oprócz
czekania, co u mnie w ogóle się nie sprawdzi, bo nigdy nie byłam I
zapewnię nigdy nie będę cierpliwią kobietą.</i></div>
<i><div style="text-align: center;">
<i style="font-size: 13pt;">Jedyne czego mi w
tej chwili potrzeba to duże, ciepłe łóżko,</i></div>
</i></span></span></span><br />
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<span style="color: #ffcc00;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span style="font-size: 13pt;"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">żebym
mogła się położyć się spać I udawać, że jestem wciąż to
samą starą Melanie, której jedynym zmartwieniem był nadchodzący
egzamin z matmy. Tymczasem mimo tego, że wyglądałam tak samo, nie
licząc wielkich sinych worków pod oczami I tłustych włosów
uczesanych w niedbałego kitka, w mojej sytuacji, mój, bądźmy
szczerzy obrzydliwy wygląd był całkowicie zrozumiały. No bo jak
ktoś może wyglądać dobrze I jednocześnie mieć świadomość, że
ktoś chce cię zabić bez żadnego konkretnego powodu. Zwłaszcza
jeśli twój potencjalny albo raczej twoi potencjalni mordercy są
skrzydlatymi postaciami z książek fantasy, które wielokrotnie
chciałbyś, żeby okazały się prawdą, a kiedy tak się staję
masz ochotę je wszystkie spalić. Tak, może i lekko przeszadzałam,
ale naprawdę miałam ochotę spalić wszystkie moje ukochane
książki, czego oczywiście nie zrobię, bo.... po prostu nie dam
rady. </span></i></span></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<span style="color: black;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="color: maroon;">
<span style="font-family: Delicious Curls Bold;"><span style="font-size: 13pt;"><i><span lang="pl-PL"><b>-16
godzin wcześniej</b></span></i></span><i><span style="color: maroon;"><b> </b></span><span style="color: maroon;"><span lang="pl-PL"><b>-</b></span></span></i></span></span></span></span></div>
<div lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<i style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Siedziałam
w wielkim biurze w ogromnym, ale miękkim fotelu popijając teraz już
letnie kakao, naprzeciwko mnie, po drugiej stronie czarnego stoliczka
do kawy siedziala Natasza, która odkąd się tu zjawiły, przeglądała jakieś
papiery i co kilka minut popijała swoją latte, z której pomimo
upływającego czasu wciąż leciała para. W pokoju nie było nikogo
innego oprócz nich samych. I nie licząc <i style="font-size: 13pt;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Mathildis,</span></i> trzydziesto-paro letniej pokojówki, która jakąś godzinę temu przyniosła im
napoję, po czym wyszła od razu po życzeniu im smacznego, nikt im
nie przeszkadzał. - Nie, żeby było w czym – pomyślałam
zirytowana.</span></i></div>
<div style="font-size: 13pt; text-align: center;">
<i style="color: #ffcc00; font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Od
jakiś czterdziestu minut siedzę jak na szpilkach w każdej chwili
spodziewając się... sama nie wiem czego. Ataku terrorystów? A może
przystojnego dziennikarza z ukrytą kamerą, który powie, że to
wszystko żart? Przez ułamek sekundy zobaczyłam Kate w kałuży
krwi z szeroko otwartymi oczami, które były przerażająco
puste.</span></i></div>
<span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Nie,
to w żadnym wypadku nie mógł być żart – stwierdziłam gorzko,
próbując pozbyć się z głowy obrazu.</span></i></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Podniosłam
wzrok na siedzącą naprzeciwko Natasze, która w tej samej chwili
przewróciła następna kartkę jakiegoś dokumentu, mocno przy tym
marszcząc brwi, wyglądała jakby w ogóle zapomniała o mojej
obecności.</span></i></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Zirytowana
spojrzałam na średniej wielkości zegar, który wybijał właśnie
siódmą wieczorem. Minęły dwie godziny odkąd Natasza wyciągnęła
mnie z pokoju gościnnego, o ironio w ogóle mi nie powiedziała, o
co chodzi, domyśliłam się, że pewnie chodzi o sprawy związane z
pogrzebem, policją i tym podobne, ale mimo że brzmiało to dosyć
sensownie to było, aczkolwiek nieprawdopodobne, ponieważ minął
zaledwie dzień od śmierci Kate, wątpliwe było to, że policja już
teraz chciałaby mnie wypytywać. Sama Natasza wykluczyła taką
opcję, kiedy mimowolnie powiedziała, że jest jest coś o czymś
muszę jeszcze wiedzieć i że prawdopodobnie będzie to dla mnie
szokiem, jakby sama śmierć Kate nim nie była – stwierdzialam. Rozległo się pukanie do drzwi i poczułam lekki dreszcz
ekscytacji na myśl, że wreszcie wrócił Francis.</span></i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">-
Proszę. - powiedziała aksamitnym głosem Natasza. Potężne czarne
drzwi otworzyły się z cichym skrzypnięciem i już po chwili
wyłoniły się za nich rude loki Mathildis, na której widok
poczułam mocne rozczarowanie.</span></i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Przyniosłam
więcej ciastek, milady – oznajmiła podchodząc z talerzem pełnym
słodkości do stolika, przy którym siedziałyśmy.</span></i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Dziękuję
ci, Mathildo – odpowiedziała Natasza, powracając z powrotem do
papierów na stole.</span></i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Mathildis
dygnęła lekko i podeszła do miejsca gdzie siedziałam.</span></i></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Z
wdzięcznością wzięłam kilka ciastek i wymamrotałam ciche
dziękuję.</span></i></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><span lang="pl-PL"><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Kobieta
skinęła mi głową i odeszła w stronę drzwi, mówiąc, że mamy
dzwonić, jeśli będziemy jeszcze czegoś potrzebowały. Popatrzyłam
na czekoladowe ciastka wypełnione fioletowym kremem i dopiero wtedy
uświadomiłam sobie, jaka byłam głodna. </span></i></span></span></span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><i>Jednak
zanim zdarzyłam ugryźć ciastko, zamarłam z ręką w powietrzu, kiedy drzwi otworzyły się z hukiem i do pokoju weszło dwóch mężczyzn,
moje serce o mało nie wyskoczyło z piersi na widok Francisa.</i></span></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">-
Najwyższa pora – powiedziała Natasza, podnosząc wzrok znad
papierów.</i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Andalus, serif;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span></span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">-
Jak zapewnię możesz sobie wyobrazić, miałem parę spraw do
załatwienia – rzekł mężczyzna o blond włosach.</i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">Przyglądał
się chwile kobiecie, po czym przeniósł wzrok na osobę siedząca
naprzeciwko – Witaj Melanie.</i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">Dziewczyna
nie odpowiedziała, patrzyła się na niego szeroko otwartymi oczami,
upchniętymi od płaczu. Wcześniej miała tyle pytań, układała je
sobie w głowie, ale jak tylko zobaczyła Francisa wszystkie
wyparowały, teraz była przede wszystkim zagubiona, nie miała
pojęcia co robić lub jak ma dalej żyć. Wiedziała jedno, nie ma
zamiaru tam wracać, nawet po swoje rzeczy. Najwyżej pożyczy coś
od Vannesy. Vanessa! Ona jej pomoże, jej rodzice przyjaźniły się
z Kate, na pewno pozwolą się jej u nich zatrzymać, powiedzą co i
jak, pomogą jej.</i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">-
Melanie... - zaczął Francis – Nienawidzę siebie za to, co muszę
ci powiedzieć, że po tak wielkiej tragedii będę zmuszony wymagać
– przerwał szybko, jakby przypominając coś sobie.</i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">-
Nic z tego nie rozumiem – oświadczyła, po chwili.</i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">I
była to najszczersza prawda, nie chodziło jej o niezdarny monolog
blondwłosego, ale o wszystko, nic z tego nie rozumiała. Kilka dni
temu była nastolatką która spragniona przygód świętowała swoje
siedemnaste urodziny z najlepszą przyjaciółką, a teraz jej ciotka
nie żyje, jedyna bliska jej osoba, rodzina, nie żyję, a ona sama
nie miała pojęcia co dalej.</i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">-
Wiem – rzekł zmęczonym głosem mężczyzna.</i></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">-
Jest coś, co powinnaś, a wręcz musisz wiedzieć –
kontynuował.</i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">-
Zacznij może od początku, Francisie – odezwała się Natasza.</i></div>
</span><span style="color: #ffcc00;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Andalus, serif; font-size: 17.3333339691162px; font-style: italic;"><br /></span></div>
</span><span style="color: #ffcc00; font-size: 13pt;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">-
Co?, a od początku, tak – zamyślił się na chwile – A więc...
-zaczął ponownie – Pozwólże ci opowiem historię Melanie,
historie, która była początkiem...</i></div>
</span><br />
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<span style="font-size: 13pt;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><i><br /></i></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<span style="font-size: 13pt;"><span style="font-family: Andalus, serif;"><i><br /></i></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: left;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;"><span style="color: #f6b26b;">***</span></i></div>
<span style="color: #f6b26b; font-size: 13pt;"><div style="text-align: left;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">Tak,
to już koniec, spokojnie tylko tego rozdziału. Niestety, jednak mam
dla was złą wiadomość.</i></div>
<div style="text-align: left;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">Jak
zapewnię zauważyliście, ten rozdział był wyjątkowy krótki,
chyba najkrótszy z dotąd przeze mnie napisanych, przykro mi was
powiadomić, że kilka następnych rozdziałów również takie
będzie. Powodów jest kilka, ale głównym jest to, że są wakacje
i te kilka tygodni będę miała zajęte.</i></div>
<div style="text-align: left;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">Przepraszam
za to, że rozdział nie pojawił się w czerwcu, przyznaję, że to
wina mojego lenistwa, cały czerwiec pracowałam i zazwyczaj byłam
zbyt zmęczona, żeby chociaż jedno zdanie napisać, tak więc,
jeszcze raz PRZEPRASZAM. Następny rozdział będzie w całości
opowieścią Francisa, będzie w niej o początku wszystkiego, wojnie
i rozlewie krwi aż wreszcie narodzin nadziei.</i></div>
<div style="text-align: left;">
<i style="font-family: Andalus, serif; font-size: 13pt;">Możecie
się go spodziewać do 28.07!</i></div>
</span><br />
<ul>
<div lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<span style="color: black;"> </span>
</div>
</ul>
<div lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
</div>
<ul>
<div lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
</div>
<div lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
</div>
</ul>
<ul>
<div lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
</div>
</ul>
<div lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<ul>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
</div>
</ul>
</ul>
<ul>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="font-weight: normal; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
</div>
</ul>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-74401879506051376602015-05-27T10:14:00.001-07:002015-10-13T10:23:44.108-07:005. -3 Prawdziwy świat jest tam, gdzie są potwory. Dopiero tam przekonujesz się, ile jesteś wart. -Cz.3<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #b45f06; font-size: 16pt;"><i><b>Bębenek
rewolweru,obrót-raz,dwa,trzy.<br />Oni mówią: wybieraj,albo ona,albo
ty.<br />Chłód metalu na skroni,<br />strzał,co w uszach dzwoni.<br />Smak
krwi rozbryzganej.<br />Gratuluje im wygranej.</b></i></span></span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><i><b>------------------------------------------------------------------------------------</b></i></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="font-size: 16pt;"><b><span style="color: orange; font-family: Afecta;">S</span><span style="color: #f6b26b;">kręcił
jeszcze w lewo, po czym skierował się w stronę niegdyś białego
domu. Kiedy zaparkował na podjeździe przed domem, nie mógł się
pozbyć uczucia, że coś było nie tak. Przywołał źródło i
skupił się na rosnącym nie pokoju, po chwili poczuł nitkę
energii, zamknął oczy, koncentrując się na niej, z każdą
sekundą jego serce biło mocniej a niepokój przemienił się w coś
większego. Otworzył szeroko oczy i szybciej niż ludzkie oko byłoby
w stanie zauważyć znalazł się przy frontowych drzwiach.</span></b></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<br /></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>***</b></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Times New Roman;"><span style="font-size: 16pt;"><span style="color: #f6b26b; font-family: Afecta;"><b>P</b></span><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><b>rzypatrywałam
się Michaelowi i mimo tego, że miał zamknięte oczy, wiedziałam,
że się na czymś mocno koncentrował. Po chwili, zanim zdążyłam
choćby mrugnąć, był przy frontowych drzwiach. Zdezorientowana jak
najszybciej wysiadłam z auta w tym samym czasie, w którym Michael
powiedział — Zostań — po czym sam wszedł do domu, dopiero
wtedy zauważyłam, że drzwi luźno wysiały na zawiasach, czym
prędzej pobiegłam w ich stronę. Te swoje rozkazy to on może sobie
bóg wie gdzie wsadzić, jeśli naprawdę myślał, że zostanę w
samochodzie, kiedy drzwi do mojego domu są prawie wywalone z
zawiasów i mojej ciotce mogło się coś stać, to jest jeszcze
większym idiotom niż myślałam. Wchodząc przez drzwi, a raczej
to, co z nich zostało, zaczęłam żałować, że nie zostałam
jednak w aucie, w chwili kiedy przekroczyłam próg swojego
domu,poczułam strach większy niż kiedykolwiek, nawet większy niż,
kiedy zostałam zaatakowana. Panika rosła we mnie, kiedy oglądałam
szczątki salonu, szkło z rozbitego na wylot okna było wszędzie,
zdjęcia leżały potłuczone na podłodze, nogi od drewnianego
stolika do kawy były w różnych kątach pokoju, sam salon wyglądał
tak jakby słonie po nim przebiegły.<br />Zrobiłam krok w stronę
korytarza i stanęłam na potłuczonym zdjęciu, na którym byłam
razem z Kate.<br />O boże...<br />- Kate! - krzyknęłam, Wybiegłam z
salonu i weszłam do pomieszczenia obok, które okazało się pokojem
gościnnym, w niewiele lepszym stanie niż salon.<br />Wychodząc przez
drugie drzwi obok osobnej łazienki, przewróciłam się przez szafkę
nocną i upadłam na coś lepkiego, wstałam gwałtownie aż
zobaczyłam mroczki, nie zwracając na nie uwagi zbyt szybko chciałam
przejść i o mało bym się znowu nie przewróciła, próbując
złapać równowagę spojrzałam na swoje ręce i wciągnęłam
raptownie powietrze, kiedy zobaczyłam co się na nich znajduję.
Oparłam się o ścianę patrząc na krew na swoich dłoniach, powoli
mój wzrok spoczął na podłodze gdzie znajdowało się jej więcej,
serce biło mi nie miłosiernie, kiedy zauważyłam, że krew jest
wszędzie, na podłodze, na ścianach, oknie, wszędzie. Przerażona
podążyłam jej szlakiem do kuchni, właśnie miałam do niej wejść,
kiedy usłyszałam huk, zatrzymałam się i z sercem bijącym tak
jakby zaraz miało wyskoczyć, zaczęłam nasłuchiwać, krzyknęłam
krótko, kiedy coś mnie złapało za ramie. Rumieniąc się lekko,
kiedy spojrzałam w niebieskie oczy Michaela.<br />- Mówiłem ci,
żebyś została w samo....- urwał gwałtownie patrząc na coś w
kuchni.<br />Spojrzałam w tym samym kierunku, podświadomie wiedząc
co tam zobaczę, co nie powstrzymało jednak okropnego krzyku z
mojego gardła, kiedy ujrzałam tak bardzo mi bliską osobę leżącą
bezruchu w kałuży krwi.</b></span>— <span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><b>Kate
— szepnęłam, upadając przy niej na
kolana.</b></span><span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><b>---------------------------------------------------------------------------------------------</b></span><span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><b><br />[…]
Mieszkańcy spokojnej dzielnicy Londynu, przyjemnie spędzali
deszczowy wieczór w domu z rodzinami. Niemal w każdym domu można
było ujrzeć to samą scenę, beztrosko śmiejący się dorośli
wspominający dawne lata, dzieci biegające po całym domu bądź
chowające się w uścisku matek przed burzą, nastolatki marudzące
na pogodę, wszyscy przyjemnie spędzający czas z rodziną nie
zdając sobie z sprawy z horroru odbywającego się pewnym białym
domu z numerem 20.<br />Michael od jakiś 15 minut próbował się
dodzwonić do Francisa, Nataszy;<br />kogolwiek. Po raz kolejny
przeklął burzę, przez którą sygnał był zbyt słaby, żeby
złapać połączenie, spojrzał na przykrytą starym prześcieradłem
postać na podłodze, szybko odwracając wzrok, kiedy poczuł silny
przypływ żalu. Rozejrzał się po pomieszczeniu zatrzymując wzrok
na skulonej szatynce pod ścianą, nie pamiętał, kiedy ostatnio
czuł się tak bezradny, jak w chwili kiedy dziewczyna płakała nad
ciałem ukochanej osoby, nie wiedząc co robić beż słowa
przyciągnął ją do siebie i pozwolił wypłakać, około
trzydziestu minut siedzieli w ciszy przerywanej krótkimi szlochami
szatynki, po jakimś czasie odsunęła się od niego i skuliła pod
ścianą patrząc niewidzącym wzrokiem na pęknięte zdjęcie
przedstawiające ją i Kate. Od tamtej pory nie ruszyła się ani o
centymetr, ani nie przerwała wpatrywać się w zdjęcie, Michael
podejrzewał, że jest jeszcze w szoku więc w ciszy wyszedł do
salonu, żeby zadzwonić do Instytucji.</b></span></span></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #f6b26b;"><br /></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b><i>***</i><br />[...]Odetchnął
z ulgą, kiedy za drzwiami ujrzał znajomą twarz Francisa, obok
niego stała Natasza, która nie wyglądała najlepiej, lekko
opuchnięte oczy i czerwony nos na jej zawsze idealnej twarzy rzucały
się w oczy, uśmiechnęła się smutno zauważając, że się jej
przyglądam, za nimi stało kilkoro agentów siódemki. Odsunąłem
się otwierając szerzej drzwi i jednocześnie wpuszczając ich do
środka.<br />- Jest w kuchni — powiedziałem Nataszy, która przez
dłuższy czas przyglądała się zdjęciu uśmiechniętej
brązowowłosej kobiety i złotowłosej dziewczynki, które radośnie
machały do aparatu. Kobieta skinęła mi głową i rzucając
ostatnie spojrzenie na machające postacie ruszyła w stronę
pomieszczenia po lewej.<br /><br /><i>***</i><br />Melanie
siedziała przy starym drewnianym stole, który najwyraźniej zdołał
ocaleć to, co się wydarzyło w domu.<br /><br />W domu, którym uczyła
się mówić, w którym stawiała swoje pierwsze kroki, który zawsze
dawał jej poczucia bezpieczeństwa, w którym szukała schronienia w
burzowe dni, który był świadkiem jej pierwszego buntu i pierwszego
pocałunku, do którego uciekała, kiedy potrzebowała odciąć się
od świata, który utulał ją swą ciepła aurą, kiedy
płakała myśląć, że jej życie towarzyskie się skończyło,
budynku, która dorastał wraz z nią przeżywając wzloty i
upadki.<br /><br />JEJ DOMU.<br /><br />A teraz w tym domu została rozlana
krew, krew najbliższej jej osoby. Osoby, która kładła plaster na
jej rozbite kolano, która zawsze wspierała jej decyzje mimo tego,
że się z nimi nie zgadzała, która płakała razem z nią, kiedy
jej związek się rozpadał, kobiety, która śmiała się częściej
niż złościła, która sprawdzała pod jej łóżkiem czy nie ma
tam potworów, brunetki, która potrafiła sprawić, że na jej
twarzy mimowolnie pojawiał się uśmiech, która nigdy nie pozwoliła
jej stracić nadziei nie ważne co się stało.<br /><br />Spojrzała na
trzymany w dłoniach kubek mimowolnie przypominając sobie, że kilka
godzin temu znajdowała się na nich krew.<br /><br />JEJ krew.<br /><br />Krew
Kate...<br /><br />Kiedy zobaczyła jej drobne ciało, czuła się tak
jakby cały jej świat się rozpadł, jakby jutra miało nie być,
czuła się jakby pękło niebo.<br /><br />A teraz?<br /><br />Była pusta,
jak piłka z wypuszczonym powietrzem, ale gdzieś tam w środku wciąż
czuła smutek, żal i rozpacz tak głęboką, że nie chciała nawet
się zastanawiać co by było, gdyby dopuściła wszystkie te emocje
do siebie, dlatego tego nie robiła, zamknęła je w najdalszym
zakątku jej świadomości i wyrzuciła klucz.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #f6b26b;"><br /></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b><span lang="pl-PL">Oddaliła
się myślami tak daleko, że nie zauważyła, że nie jest już sama
w kuchni, póki ktoś nie dotknął jej ramienia, zwracając jej
uwagę na siebie.<br /><br />- Melanie – szepnęła Natasza siadając
obok niej przy w pół zniszczonym stole. Szatynka przeniosła
spojrzenie z niej na trzymany przez nią biały kubek wypełniony
czarnym płynem, - Czarnym jak moje serce - pomyślała wpatrując
się w czarną herbatę.<br /><br />-Mela...- zaczęła Natasza,pewna, że
dziewczyna nie zamierza odpowiedzieć.</span>- Nigdy nie
sądziłam, że ją stracę – przerwała jej szatynka — To tak
jakbym myślała, że będzie żyć wiecznie, mimo tylu wypadków
śmiertelnych, napadów, zabój..- za jąkała się, by po chwili
kontynuować – zabójstw, mimo tych wszystkich rzeczy, sądziłam,
że będzie żyć wiecznie.<span lang="pl-PL"><br />Natasza nic nie
odpowiedziała, uważnie wpatrując się w szatynkę, mimo nic
niewyrażającej twarzy w jej oczach można było dostrzec różne
emocje, od smutku do współczucia.<br /><br />- To nie tak, że nie
zdawałam sobie z sprawy z tego, że kiedyś umrze – kontynuowała
– Po prostu..-przerwała a po policzkach zaczęły jej spływać
łzy – Po prostu w moich najdalszych wyobrażeniach miało to
nastąpić za kilkanaście lat, a teraz nie mam nikogo, to tak jakbym
była przeklęta, każdy przy mnie umiera – ostatnie zdanie
wypowiedziała już szeptem, ukrywając twarz w dłoniach.</span></b></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #f6b26b;"><br /></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #f6b26b;"><br /></span></div>
<ul>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="font-size: 16pt;"><b><span lang="pl-PL" style="color: #f6b26b;">-
Kochanie – powiedziała cicho Natasza – nie jesteś przeklęta,
niektóre osoby w naszym życiu muszą odejść, żeby ktoś inny
równie wyjątkowy się pojawił – szeptała tuląc do siebie
drobne ciało szatynki.<br />Nie kłamała, od dawna wiedziała, że
los wysyła na nas różne nieszczęścia, które często
doprowadzają do czegoś tak dobrego, szczęśliwego, że aż trudno
uwierzyć, że za jego nadejściem stoi śmierć i rozpacz, kimś
takim była na przykład Melanie. Straciła swoją przyjaciółkę i
przyjaciela, ale los niedawno jej w pewnym sensie to wynagrodził,
dając jej szanse na poznanie ich pięknej córki.<br />Nie zawiodę
was – szepnęła w myślach – będę dla niej oparciem, gdy
poczuję, że spada, ciepłem, gdy będzie jej zimno i zawsze będę
w nią wierzyć, zginę dla niej, jeśli będzie taka potrzeba –
pokój rozjaśnił się na chwilę światłem pioruna, który jako
jedyny usłyszał jej cichą obietnicę.<br /><br />- Dlaczego?-
spytała się po chwili łamiącym się głosem Melanie.<br />Kobieta
mimo tego, że dziewczyna nie powiedziała nic więcej, wiedziała,
o co jej chodzi. Tylko nie wiedziała co odpowiedzieć, przecież to
biedne dziecko niczego nie wie, nie wie kim jest, kim była jej
ciotka, rodzice i...my.<br /><br />- Na tym świecie istnieje zło,
zło, które zrobi wszystko, żeby wygrać i nie zawacha się
niczego, nawet odebrania życia tak dobrej istocie, jaką była Kate
– rzekła ostrożnie dobierając słowa.<br />Melanie nie
odpowiedziała, nie miała pojęcia co kobieta miała na myśli i
nawet nie próbowała zrozumieć, była zbyt rozdarta, żeby zrobić
cokolwiek prócz tego, by pozwolić łzą płynąć.</span></b></span></span></div>
</ul>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #f6b26b;"><br /></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #f6b26b;"><br /></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #f6b26b;"><br /></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Times New Roman;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><i>***</i></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #f6b26b;"><br /></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #f6b26b;"><br /></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b><span lang="pl-PL">(..) </span>Francis
siedział za dużym eleganckim biurkiem w jego gabinecie, przed nim
na wygodnym czarnym fotelu siedziała Natasza.<span lang="pl-PL"><br /><br />- Musimy
jej powiedzieć Francisie – rzekła po raz któryś kobieta.</span></b></span></span></div>
<ul>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>-
Dopiero co straciła ciotkę...</b></span></span></div>
</ul>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>-
Ona musi się dowiedzieć! - syknęła.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>-
Powiem jej, tylko nie teraz – zastanowił się chwile — w
odpowiednim czasie – dodał.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>-
Francisie, teraz jest odpowiedni czas, upadli dowiedzieli się gdzie
mieszka, zabili jej ciotkę i na pewno zabiliby Melanie, gdyby się
tam akurat znajdowała.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="font-size: 16pt;"><b><span lang="pl-PL" style="color: #f6b26b;">- Melanie
musi się nauczyć korzystać, że swojej mocy, bronić i walczyć,
im dłużej czekamy, tym większym w niebezpieczeństwie się
znajduję – kontynuowała lodowatym tonem.</span></b></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="color: #f6b26b;"><br /></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="font-size: 16pt;"><b><span lang="pl-PL" style="color: #f6b26b;">Mężczyzna
nic nie mówił, równie stukał palcami o biurko, zastanawiając się
nad najlepszym wyjściem z tej sytuacji.<br />Dziewczyna tyle przeżyła,
straciła rodziców, zanim zdążyła ich poznać, teraz straciła
kolejną ważną dla niej osobę, Kate. Jej życie wywróciło się
do góry nogami w zaledwie tydzień a teraz on sam znowu wstrząśnie
jej życiem, wyznając jej prawdę, za którą zginęły setki. Nie
chciał tego robić, przynajmniej jeszcze nie ale nie miał wyjścia,
Natasza ma rację, upadli już ją znaleźli, to tylko kwestia czasu,
zanim zaatakują ponownie, ale kobieta nie wie o jednej rzeczy,
bardzo ważnej rzeczy, która wszystko zmienia.</span></b></span></span></div>
<ul>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
</div>
<div align="JUSTIFY" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Times New Roman;"><span style="font-size: 16pt;"><b><span style="color: #f6b26b; font-family: Arabic Typesetting, cursive;">-
Zapewnię słyszałaś o przepowiedni mędrca Prometheusa? - spytał.</span></b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>Kobieta
skinęła głową, nie odpowiadając.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="font-size: 16pt;"><b><span lang="pl-PL" style="color: #f6b26b;">-
Przed śmiercią przepowiedział powrót upadłego i narodziny
nadziei..<br />- Każdy anioł to wie – przerwała mu
zniecierpliwiona.</span></b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>-
Istota ta będzie władać niewyobrażalną mocą – kontynuował
jakby nie zauważając wybuchu kobiety – Zaden anioł ani demon, nie bedzie mu równy – rzekł zniżając głos prawie do szeptu.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>-
Oszczędź mi tej bajki Francisie i po prostu powiedz od razu, do
czego zmierzasz – syknęła anielica.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>Mężczyzna
przewrócił teatralnie oczami, w duchu ubolewając nad
niecierpliwością swojej towarzyski.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>-
To, czego zapewnię nie wiesz... - przerwał specjalnie trzymając
ją w niecierpliwości – jest to, że wybraniec miał być kobietą
– dokończył, wpatrując się oczekująco w anielicę.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>Natasza
natomiast siedziała najwyraźniej zastanawiając się nad sensem
tego, co powiedział, po chwili zszokowana przeniosła spojrzenie
swych zielonych oczu na mężczyznę siedzącego przed nią.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>-
Chyba nie myślisz, że...- zaprzestała widząc wyraz twarzy
Francisa –</b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>Niemożliwe!
Jesteś szalony, jeśli myślisz, że.. - podniosła głos
zdenerwowana.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>-
Wszystko się zgadza Nataszo – przerwał jej ciemnowłosy –
Aidan był archaniołem, niezwykle potężnym – dodał – Aurora
anielicą również władającą niespotykaną mocą.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>Kobieta
kręciła stanowczo głową, niemo zaprzeczając słowom
wydobywających się z ust Francisa.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b><span lang="pl-PL">-
Przepowiednia mówi, że wybraniec urodzi się w szóstej nocy
początku lata, kiedy księżyc w pełni oświetla w mroku zalany
świat </span>– <span lang="pl-PL">zacytował </span>– <span lang="pl-PL">A
jego<br />nadejście zostanie naznaczone krwią – dokończył.</span></b></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b><span lang="pl-PL">-
Prometheus</span> <span lang="pl-PL">był zdrajcą, wymyślił
to durną bajkę, żeby uratować swój nędzny tyłek – krzyknęła
zdenerwowana kobieta, gwałtownie wstając z fotela tak, że się
przewrócił.</span></b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>-
Mylisz się kochana – powiedział spokojnie Francis – Prometheus
nie był zdrajcą, tylko posłańcem jednego z najwyższych, którego
zabił jeden z dwunastki, żeby nie wyjawił tajemnicy świętego
przeklętego.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>-
To nie może być prawda – szepnęła Natasza, nie pozwalając
faktom do siebie dotrzeć.</b></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="font-size: 16pt;"><b><span lang="pl-PL" style="color: #f6b26b;">-
Wszystko się zgadza – rzekł dobitnie mężczyzna – Melanie
jest córką upadłego i anielicy, urodziła się szóstego czerwca
w pełnie księżyca, jej rodzice jak zapewnię setki żołnierzy z
anielskiej armii, zginęli walcząc o jej życie, przypieczętowali
jej nadejście krwią.<br /><br />Anielica otworzyła szeroko oczy,
kiedy zdała sobie sprawę, że to jednak prawda i co to oznacza,
dziewczyna jest pół aniołem i pół upadłym, ale nie jest
mieszańcem, jest czymś zupełnie im nieznanym a o wiele
potężniejszym, choć nie zdaje sobie z tego sprawy.<br /><br />- To
dlatego upadli tak szybko wpadli na jej trop – szepnęła –
Melanie jest jak żarówka – powiedziała przypominając sobie
złote światło otaczające serce dziewczyny.</span></b></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="font-size: 16pt;"><b><span lang="pl-PL" style="color: #f6b26b;">-
Tak – potwierdził mężczyzna.<br /><br />- Obie strony będą jej
chciały … - przerwała.</span></b></span></span></div>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 16pt;"><b>-
I obie strony nie spoczną, póki nie będzie ich – dokończył za
nią Francis.</b></span></span></div>
</ul>
<ul>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
</div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="font-size: 16pt;"><b>==============================</b></span></span></div>
<div align="CENTER" lang="pl-PL" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="font-size: 16pt;"><i><b>Od
Autorki: Zacznę od przeprosin wiem, że spóźniłam się w czasie,
niestety egzaminy to nie przelewki, zwłaszcza kiedy człowiek się
uczy i piszę rozdział jednocześnie. Przechodząc do rozdziału,
to napisałam, dokończyłam, ale...nie mogę powiedzieć, że
jestem z niego w pełni zadowolona, jest w nim wiele rzeczy, które
mnie zwyczajnie irytują i wiele rzeczy, które miały być, a nie
ma, ale mówią, że nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło
więc na następnym zmuszę wenę do posłuszeństwa choćby i
siłą!<br />Ogólnie to wciąż mam nadzieje, że daliście rade i
jakoś go przeczytaliście do końca, oczywiście zachęcam do
komentowania, zwłaszcza z radami, bo one każdemu się
przydadzą.<br />Na koniec życzę wam przyjemnych wakacji!<br />-S.</b></i></span></span></div>
</ul>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<ul>
</ul>
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
</div>
<ul>
</ul>
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-27117133291149028852015-04-25T12:09:00.001-07:002015-10-13T10:23:32.789-07:005. -2 Prawdziwy świat jest tam, gdzie są potwory. Dopiero tam przekonujesz się, ile jesteś wart. <div style="line-height: 0.79cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<div align="CENTER" style="margin-bottom: 0cm;">
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="font-size: 20pt;"><b><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="color: #f6b26b;"><i>Od
Autorki: </i><i>M</i><i>oi
Drodzy, po dłuższym przemyśleniu postanowiłam podzielić ten
wątek na trzy części, a nie na dwie jak z początku chciałam.
Uznałam, że nie dam rady wszystko pomieścić tylko w dwóch, ale
nie musicie się obawiać, postaram się dodać trzecią część
dosyć szybko, chociaż NICZEGO nie obiecuję. Następną część
planuję dodać w środku Maja. Wiem, że rozdział jest krótki, a
nawet bardzo, ledwie osiem stron w Wordzie, ale z racji tego, że
podzieliłam wątek na trzy części musiałam go skrócić, mam
nadzieję, że mi to wybaczycie. Na pocieszenie powiem, że następna
część ma mieć aż 12-15 stron!</i></span><span style="color: maroon;"><br /></span><span style="color: maroon;"><i><br />***</i></span></span></b></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="font-size: 20pt;"><i><b><span style="color: #b45f06; font-family: Afecta;">B</span><span style="color: #f6b26b;">yłam
przerażona. Owszem, zapewniali, że to nie moja wina, ale to nie
złagodziło mojej rozpaczy.</span></b></i></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arabic Typesetting, cursive;"><span style="color: #f6b26b; font-size: 20pt;"><b><i>Rozpaczy,
którą musiałam zdusić, aż stała się częścią mnie.<br />Bólu,
który do mnie
przylgnął.<br />---------------------------------------------------------------------------------------<br /><span style="font-family: Afecta;">Z</span>astanawiałeś
się, co zrobisz, jeśli po twoim dotychczasowym życiu zostaną
tylko wspomnienia?<br />Ile razy wyobrażałeś sobie jak bardzo twoje
życie uległoby zmianie, jeśli bliska ci osoba umarła?<br /><br />Wyrzuty
sumienia nie dają mi spokoju, nie ma sekundy, w której bym się nie
zastanawiała czy mogłam ją jakoś uratować, nie ma godziny, w
której nie czułabym się winna. Nie ma nocy, w której bym nie
widziała jej martwej twarzy z pustymi oczami. Nie ma poranka, w
którym bym nie błagała, żeby to wszystko okazało się tylko złym
snem, koszmarem, z którego się obudzę i usłyszę jej aksamitny,
ciepły głos wołający mnie na śniadanie. Ale życie ma dla mnie
inne plany, koniec się zbliża a ja jestem jedyną istotą, która
może go powstrzymać. Całe moje życie było jednym wielkim
kłamstwem, a teraz, kiedy znam prawdę, wolałabym jej nie znać.
Największe pragnienie? Uciec, zacząć nowe życie i udawać ze
wszystko to było tylko koszmarem. Jednak nie mogę tego zrobić i
nie ważne jak bardzo chciałabym udawać, że to się nigdy nie
wydarzyło a ja wciąż jestem zwyczajną nastolatką, to wiem, że
nie mogę, losy świata zależą od kogoś, kto nie miał prawa
istnieć, mnie. Przeznaczenia nie da się oszukać.<br />Gdy byłam
mała lubiłam udawać, że jestem bohaterką, która ratuję świat,
walkę z potworami zawsze wygrywałam aż do teraz. Nadeszła chwila,
w której potwory dopadły mnie. Prawda, jedno słowo, które może
zmienić tak wiele, dla jednych jest ona wybawieniem dla drugich
więzieniem. Minął dzień od jej śmierci, kolejna bliska mi osoba
umarła, umarła za mnie. To mnie chcieli, to ja powinnam zginąć, a
jednak stało się inaczej. Najpierw była rozpacz, niczym błyskawica
uderzyła we mnie w sekundzie, potem nadeszły łzy, które spływały
mi po policzkach z każdym oddechem przybywało o jedną więcej,
później przyszła pora na złość i poczucie winy, które okryły
moje serce niczym mgła, na końcu nadeszła obojętność a jej
towarzyszką była zemsta, które zostały, że mną aż do
dzisiaj.<br /><br />Podskoczyłam na dźwięk uderzenia w okno,
jednocześnie łapiąc się klamki, która uratowała mnie od
bolesnego upadku z parapetu. Źródłem hałasu okazał się deszcz z
gratem, oparłam rozpalone czoło na szybie od okna, delektując się
jej chłodem. Patrzyłam w zachmurzone niebo, mimowolnie
przypominając sobie jedną z burzowych nocy, kiedy z uwielbieniem
wyczekiwałam pierwszego uderzenia pioruna. Nie mogłam powstrzymać
pisku zachwytu, kiedy spojrzałam w górę, a w odległym punkcie
można było dostrzec strumień światła wylewający się z nieba.
Pamiętam, kiedy dzień wcześniej Kate opowiedziała mi o aniołach,
które z wątpiły, w szczególności jeden, dla którego pękło
niebo.<br /><br />*Retrospekcja*<br /><br />Blondwłosa dziewczynka stała
przed oknem, opierając główkę na swoich małych rączkach, z
zachwytem wymalowanym na twarzy patrzyła się w niebo. Po chwili
zobaczyła strumień światła wylewający się z nieba, zmarszczyła
czoło a na jej delikatnej twarzy pojawił się wyraz zadumy,
oznaczający ze blondwłosa istotka nad czymś intensywnie
myślała.<br />-W którym momencie pęka niebo? - spytała po chwili
dziewczynka z burzowymi oczami, patrzącymi z wyczekiwaniem na
brunetkę obok.<br />-W tym, w którym przestajesz czuć siebie w
sobie. - rzekła kobieta uśmiechając się ciepło do
dziewczynki.<br /><br />*Koniec Retrospekcji*<br /><br />Jedna
samotna łza spłynęła mi po policzku, szybkim ruchem ręki ja
wytarłam.<br />Nie będę się nad sobą dłużej użalać, Kate by
tego nie chciała. Chciałaby, żebym się<br />nie poddawała, tylko
podjęła rękawice i walkę o nie tyle co życie, a przetrwanie, nie
tylko moje, ale świata.<br />Z głośnym westchnieniem ponownie
oparłam się o okno, wracając wspomnieniami do tej pamiętnej nocy,
kiedy moje życie okazało się kłamstwem.<br /><br />*Retrospekcja*<br />Ładna
szatynka od ponad godziny siedziała w czarnym sportowym aucie, obok
niej siedział bardzo przystojny chłopak o pięknych niebieskich
oczach. Dziewczyna już od jakiegoś czasu wpatrywała się w okno,
podziwiając piękne budynki w jednej z najdroższych dzielnic
Londynu, starannie unikając patrzenia na siedzącego obok niej
chłopaka, choć nie mogła się powstrzymać od rzucania mu
ukradkowych spojrzeń, od czasu do czasu. Ciemnowłosy z kolei ją
zupełnie ignorował, dokładnie obserwując drogę przed nim, po
wyrazie jego twarzy było widać, że nad czymś intensywnie
rozmyślał. Mimo głośno grającej muzyki w samochodzie dało się
wyczuć napiętą atmosferę między dwojgiem młodych ludzi. Z ust
dziewczyny wydobyło się długie westchnienie, kiedy wróciła
myślami do bardzo głupiego powodu przedłużającej się
ciszy.<br /><br />-Dlaczego taki jesteś? - spytałam nie mogąc dłużej
wytrzymać ciszy, która zapanowała, od kiedy wyjechali spod
tajemniczej firmy.<br />Ciemnowłosy dłuższą chwilę nic nie mówił,
a ja powoli traciłam nadzieję na to, że w ogóle mi odpowie, kiedy
niespodziewanie się odezwał — Nie podoba mi się perspektywa
niańczenia jakieś smarkuli — odpowiedział melodyjnym głosem z
grymasem na twarzy. Nadymałam policzki usiłując zapanować nad
złością, którą wywołały jego słowa.<br /><br />- Mam siedemnaście
lat!, nie jestem smarkulą — szybko zaprotestowałam.<br />- Owszem
jesteś, wiek nie ma tu znaczenia. -<br />- Wiesz co? Idź do diabła!
- warknęłam zdenerwowana jego nie tyle co stwierdzeniem, co
aroganckim uśmiechem.<br /><br />Właśnie przez tę krótką wymianę
zdań siedzą teraz w zupełnej ciszy, nie licząc muzyki, której i
tak zdawali się nie słyszeć. Z ust szatynki znowu wydobyło się
westchnienie, kiedy położyła czoło z powrotem na oknie, choć
nigdy by się do tego nie przyznała to cała ta sytuacja bardzo ją
krępowała, nigdy nie byłą nieśmiała, ale duszą towarzystwa też
raczej nie była, to miano należało do Jessici, brunetki, która
prawdopodobnie o niej zapomniała. Tak niebieskooki zdecydowanie ją
onieśmielał, choć nigdy by tego nie przyznała nawet przed samą
sobą.<br />Nie wiedziała, dlaczego tak się zdenerwowała przez jego
słowa, nigdy na coś takiego nie reagowała a jak już to robiła to
zazwyczaj reakcją była sama ignorancja, a może z równowagi
wyprowadził ją ten jego arogancki uśmiech? Tak to zdecydowanie ten
arogant jest winny tej sytuacji, choć dziewczyna go wyraźnie nie
znosiła to i tak jeszcze bardziej nie lubiła przedłużającej się
ciszy.<br />Przypatrywała się pięknym budynkom, kiedy je mijali,
zastanawiając się, jakie życie wiedli ludzie je zamieszkają ci, o
dzieciach które się w nich urodziły, dorastały i na końcu
wyprowadzały, o ich rodzicach, którzy nie wątpliwe nie chcieli się
z nimi rozstawać, ale wiedzieli, że przyszła na to pora. Ona nigdy
nie zobaczy łez w oczach jej rodziców, nie zostanie prawie
uduszona, przez której matkę uścisk był zdecydowanie za mocny,
nie ujrzy dumnego uśmiechu jej ojca, kiedy będzie ją odwoził pod
uniwersytet, żadne z tych rzeczy nie przytrafią się jej
dlaczego?<br />Bo ich już nie ma, odeszli zostawiając swoja jedyną
córkę pod opieką ich nie tylko siostry, ale też przyjaciółki,
wiedząc, że tylko ona będzie mogła się nią odpowiednio
zając.<br /><br />-Ale Kate mi zupełności wystarcza - pomyślała
czując jak na samą myśl o wysokiej brunetce robi się jej ciepło
w okolicach serca. Nagle usłyszała bębnienie, rozejrzała się po
samochodzie, ale nie zobaczyła niczego co by mogło je wywołać,
odwróciła się do okna i zrozumiała, że bębnienie, które
słyszała było kroplami deszczu, które dudniły w okno. Dziewczyna
skierowała spojrzenie swych burzowych oczu na niebo, nie zdziwiło
jej, że jak dotąd błękitne i czyste niebo, nagle pochłonęły
burzowe chmury, są przecież w Londynie a w tym mieście pogoda jest
inna dosłownie co minutę.<br />Miała już serdecznie dość tej
podróży, ba ona miała dość całego tego pokręconego dnia! Była
smutna, rozkojarzona, zdezorientowana i w dodatku wściekła, jedyne
czego teraz chciała to znaleźć się w swoim dużym, wygodnym
łóżku, schować się pod kołdrę i z niego nie wstawać,
najlepiej przez cały tydzień.<br />Miała dość tego wszystkiego, a
siedzący obok chłopak wcale jej niczego nie ułatwiał, irytowała
ją sama jego obecność. Zdenerwowana zacisnęła dłonie w pięści,
wyjrzała za okno, ale było tak zaparowane, że nie mogła nic
zobaczyć, domyślała się, że pogoda musi być naprawdę kiepska i
ten fakt tylko pogorszył jej i tak beznadziejny nastrój. Burza w
takim dniu to zły omen i może oznaczać tylko jedno, a mianowicie
kłopoty.<br /><br />Szatynka już dawno straciła orientacje gdzie są,
a wszelkie próby zobaczenie czegoś za oknem kończyły się
fiskiem, nie mogła zobaczyć swojego odbicia a co dopiero
drogi.<br />Poirytowana spojrzała na chłopaka, bębnił palcami w
kierownice z obojętną miną. Melanie nie potrafiła zrozumieć,
jakim cudem on coś w ogóle widzi, oczywiście zakładając, że tak
jest. Śmierć w wypadku samochodowym jakoś nie zbyt przypadła jej
do gustu, jej zdaniem powinni się gdzieś zatrzymać i przeczekać
burzę, nawet jeśli miało to oznaczać więcej czasu spędzonego z
NIM. Ale jej zdanie i tak go nie interesuje a ona nie zamierzała dać
mu<br />satysfakcji, że się boi, zwłaszcza, kiedy w takiej pogodzie
jechał powyżej 120 km na godzinę.<br /><br />Czując na sobie wzrok
dziewczyny, ciemnowłosy spojrzał na nią. Dziewczyna widząc tą
zdecydowanie odwróciła się w stronę okna, jednak chłopak i tak
zobaczył strach w jej oczach, który tak zawzięcie starała się
ukryć pod zirytowaną miną. Uśmiechnął się rozbawiony, na ten
widok, to nie tak, że czerpał z jej strachu jakąś chorą
przyjemność, bardziej rozbawiła go jej determinacja, żeby go
ukryć. Przez krótką chwilę przyglądał się szatynce, musiał
przyznać, że była ładna, ale to jej oczy go przyciągały, ni to
niebieskie, ni to zielone, przypominały mu wzburzony ocean w
stormie. Zauważył, że kiedy się denerwowała, stawały się
intensywnie niebieskie i pojawiały się w nich groźne iskierki.
Niechętnie przeniósł swe spojrzenie z powrotem na drogę, kątem
oka widząc, że światło zmieniło się z czerwonego na zielone.
Uważnie obserwował drogę, jednak jego myśli wciąż zajmowała
niska szatynka, nie wiedział czemu to drobna osóbka go tak
irytowała, może irytował go sam fakt, że musiał ją niańczyć?
Nie, jemu to nawet odpowiadało, przynajmniej mógł się na trochę
wyrwać z instytucji.<br />Szatynka choć irytująca, sama sobie była
nie mało interesująca, nie była człowiekiem tego jednego był
pewien. Przed oczami mignęło mu wspomnienie wyrazu twarzy demona,
kiedy posmakował krwi Melanie, strach, który nim zawładnął,
kiedy Michael odrzucił go od dziewczyny, zastąpiło pożądanie, a
jego wargi wykrzywiły się w uśmiechu pełnym satysfakcji, zanim
się ulotnił. Michaelowi ani trochę nie spodobał się ten uśmiech
i gdyby nie ranna szatynka z pewnością by za nim podążył.
Aczkolwiek ciemnowłosy szybko zrozumiał, dlaczego demon tak
zareagował, kiedy dotknął dziewczyny, żeby sprawdzić jej puls i
poczuł jej dziwną, chociaż nie małą moc.<br />Michael nie
zamierzał zostawić tak tej sprawy, chciał się dowiedzieć czym
jest dziewczyna i dlaczego Francis się wściekł, kiedy anioły
mające za zadanie odszukać demona, powiadomiły go o porażce.
Ciemnowłosy wiedział, że jego tymczasowy przełożony wysłał go
z szatynką po to, żeby odwlec odpowiedź na pytania chłopaka, ale
Michael nie zamierzał tak łatwo się poddać, zawsze dostaję to,
co chcę, a teraz chcę wiedzieć kim jest dziewczyna o burzowych
oczach.<br />Z takim postanowieniem ponownie skupił się na drodze, po
prawej stronie zauważył drogowskaz do dzielnicy Wimbledon, z ulgą,
że nareszcie dojeżdżają skręcił w ulice.<br />- Zaraz będziemy
na miejscu — powiadomił szatynkę.<br />Dziewczyna nic nie
odpowiedziała, ale na jej twarzy była widoczna ulga, po chwili i
jej usta ułożyły się w uśmiechu na myśl, że już niedługo
będzie w domu.<br />Michael dostosował się do zakazu i zwolnił do
40 km, spokojnie mijając zadbane domy i apartamenty, powoli
zbliżając się do końca ich podróży. Ostatni raz skręcił w
lewo, kierując się w stronę białego domu, z ulgą witając myśl,
że to już koniec, tylko odstawi dziewczynę i będzie mógł wrócić
do instytucji i dostać odpowiedzi na swoje pytania.<br />Wtedy jeszcze
nie wiedział jak bardzo się mylił myśląc, że ten dzień
zakończy się najzwyczajniej spokojnie.</i></b></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<br /></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
</div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-18166958402097200142015-04-05T06:44:00.002-07:002015-05-04T12:22:58.356-07:00Zapowiedź cz.2<div style="line-height: 0.79cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Kochani!<br /><br />Przepraszam,
że znowu musicie tak długo czekać na nowy rozdział, ale po prostu
nie mam ani czasu, ani weny, której ostatnio mi brakuję. Rozdział
postaram się dokończyć i dodać jak naszybciej, a na prezent
wielkanocny, jak i również przeprośinowy postanowiłam dodać jego
zapowiedź. Wesołych Świąt! </span>
</i></b></span></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><br /></i></span></b>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i>Zastanawiałeś się co zrobisz, jeśli po twoim dotychczasowym życiu zostaną tylko wspomnienia?<br />Ile razy wyobrażałeś sobie jak bardzo twoje życie uległoby zmianie, gdyby bliska ci osoba umarła?<br /><br />Wyrzuty sumienia nie dają mi spokoju, nie ma sekundy, w której bym się nie zastanawiała czy mogłam ją jakoś uratować, nie ma godziny, w której nie czułambym się winna. Nie ma nocy, w której bym nie widziała jej martwej twarzy z pustymi oczami. Nie ma poranka, w którym bym nie błagała, żeby to wszystko okazało się tylko złym snem, koszmarem, z którego się obudzę i usłyszę jej aksamitny, ciepły głos wołający mnie na śniadanie. Ale życie ma dla mnie inne plany, koniec się zbliża a ja jestem jedyną istotą, która może go powstrzymać. Całe moje życie było jednym wielkim kłamstwem, a teraz, kiedy znam prawdę, wolałabym jej nie znać. Największe pragnienie? Uciec, zacząć nowe życie i udawać ze wszystko to było tylko koszmarem. Jednak nie mogę tego zrobić i nie ważne jak bardzo chciałabym udawać że to się nigdy nie wydarzyło a ja wciąż jestem zwyczajną nastolatką, to wiem ze nie mogę, losy świata zależą od kogoś kto nie miał nawet prawa istnieć, mnie . Przeznaczenia nie da się oszukać.</i></span></b>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-36158381047084749582015-03-15T11:08:00.000-07:002015-10-13T10:23:10.142-07:005.-1 Prawdziwy świat jest tam, gdzie są potwory. Dopiero tam przekonujesz się, ile jesteś wart. -cz.1<div style="text-align: center;">
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-indent: 30px;">
<div style="text-indent: 0px;">
<div style="line-height: 0.79cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><b>Pomiędzy
odrzuceniem, lękiem, kłamstwem a miłością tkwi tajemnica, która
staje się wewnętrznym więzieniem. Czasem jedna chwila zdecyduje o
przyszłości...</b></i></span></div>
<div align="CENTER" style="line-height: 0.79cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="line-height: 0.79cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 1;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<b style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-large;">***</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-large;"><br /></b></div>
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b>-
Co ONA tu robi?! - rozległ się glos za moimi plecami.<br /><br />Po raz
kolejny zapadła grobowa cisza, tym razem wszyscy patrzyli się na
punkt za mną. Powoli odwróciłam się mając złe przeczucie
i....</b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><br /><span style="color: #f6b26b;">I
ujrzałam najprzystojniejszego chłopaka, jakiego miałam okazję
zobaczyć w całym moim krótkim życiu, nie przedłużając wyglądał
po prostu jak anioł.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">A przynajmniej tak sądziłam, póki się
nie odezwał.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Co ona tu jeszcze robi? Już wystarczająco
czasu nam zmarnowała. -</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Zmarnowałam? Ja zmarnowałam ich
czas? Przepraszam bardzo, ale to ja tu jestem poszkodowana, na litość
boską przecież oni mnie porwali! Po jego słowach znowu rozpoczęła
się ostra dyskusja, wszyscy znowu próbowali przekonać pozostałych
do swojego zdania, a niebieskooki, po prostu mnie wyminął i
nonszalancko usiadł na fotelu, co jakiś czas włączając się do
dyskusji.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">Latałam wzrokiem od jednego do drugiego, w ogóle nie
pojmując co ja mam z tym wszystkim wspólnego. Kiedy po raz któryś
jakiś mężczyzna wytknął mnie palcem robiąc przy tym
niezadowoloną minę, nie wytrzymałam.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- To wy mnie
porwaliście! - krzyknęłam.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">Oczy wszystkich ponownie zwróciły
się na mnie, a ja stałam pośrodku tych równie dziwnych, jak i
pięknych ludzi, zastanawiając się jak ja się tu znalazłam i
najważniejsze co ja tu jeszcze robie. Ich wzrok był równie
przeszywający, jak i irytujący, sprawiał, że miałam ochotę
odwrócić się na pięcie i wyjść.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">-Nie porwaliśmy cię —
powiedział wreszcie mężczyzna, który wcześniej po mnie
przyszedł.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Jego spokojny głos podziałał na mnie jak
płachta na byka.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Nie porwaliście mnie? Oczywiście, że
nie, po prostu mnie przetrzymujecie wbrew mojej woli, w nieznanym mi
miejscu — powiedziałam sarkastycznie. - To jest to samo co
porwanie — dodałam.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">-Zostawcie nas samych — powiedział mężczyzna do pozostałych zebranych. Bez słowa sprzeciwu po kolei kierowali
się w stronę drzwi, nie którzy z wyraźną ulgą, inni z grymasem
na twarzy. Już po chwili zostaliśmy sami, no prawie sami.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">-
Ty też masz wyjść Michaelu — powiedział do posiadacza pięknych
niebieskich oczu, kiedy ten nie ruszył się nawet o milimetr. Po
wyrazie twarzy chłopaka śmiało można by było stwierdzić, że
chciał coś powiedzieć, ale najwidoczniej zrezygnował, kiedy
napotkał wzrok bruneta. Z głośnym westchnieniem wstał z fotela
tym samym kierując się w stronę drzwi, oczywiście wychodząc nie
zapomniał obdarzyć mnie ostatnim wrogim spojrzeniem.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Po jego
wyjściu zapanowała perfekcyjna cisza, mężczyzna zajął miejsce
za ogromnym biurkiem, w tym samym czasie wskazując mi miejsce przed
nim. Za jego przykładem usadowiłam się w dużym złotym fotelu.
Przez dłuższą chwile, brunet nic nie mówiąc wpatrywał się
nieobecnym wzrokiem w tylko jemu znany punkt, najwyraźniej
intensywnie nad czymś rozmyślając. Nie mam pojęcia ile czasu
minęło, zanim ponownie się odezwał, ale gdy to zrobił moje serce
automatycznie zabiło mocniej.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Wierzysz w potwory? - spytał,
w dalszym ciągu patrząc na ścianę.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Wierzysz w potwory?
Jego pytanie odbijało mi się w głowie jak echo, czy wierzyłam w
istoty tak jak kiedyś myślałam chowające się pod moim łóżkiem?
Istoty, które widywałam w swoich koszmarach? W tym momencie tego
nie wiedziałam.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Nie jestem pewna co masz na myśli.. -
powiedziałam niepewnie, jednocześnie próbując odgonić
nieprzyjemne myśli, w których moi porywacze okazują się chorymi
umysłowo psychopatami.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Potwory, wierzysz w ich istnienie? -
powtórzył swoje pytanie.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Znowu na to słowo moje serce
niebezpiecznie zabiło, gorączkowo się wierciłam jednocześnie
myśląc, nad odpowiedzią której nie znałam. Czy wierzyłam? I
tak, i nie. Brunet nie doczekując się odpowiedzi, przeniósł
spojrzenie swoich brązowych oczu, że ściany na mnie.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Jacy
są twoi rodzice? - spytał nagle zmieniając temat.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Zamurowało
mnie i to dosłownie, przez jak mi się wydawało dość długą
chwile nie mogłam wydusić z siebie słowa a co dopiero pełne
zdanie. I tu nawet nie chodziło o niespodziewaną zmianę tematu,
czy dość dziwne pytanie. Mój mózg działał teraz na najwyższych
obrotach, zazwyczaj starałam się nie myślec o NICH, moich
rodzicach, a co dopiero o nich rozmawiać. Ten temat zawsze był dla
mnie drażliwy i choć wiem, że śmierci nie da się pokonać to i
tak nie przeszkadza mi to w czuciu się, jak niekochane i osierocone
dziecko. No dobra może nie dokładnie osierocone, bo w końcu mam
Kate, ale mimo tego, że bardzo ją kocham to nie zastąpi mi ona rodziców, rodziców których nawet nie znałam.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">-
Nie zdążyłam się przekonać — rzekłam po chwili, starając się
przybrać najbardziej obojętny ton, na jaki było mnie stać —
Umarli, kiedy byłam jeszcze niemowlakiem — dodałam beznamiętnie,
ale zdradziło mnie lekkie drżenie w moim głosie.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Brunet
spojrzał na mnie, wydawało mi się, że na chwili w jego oczach
pojawiły się dziwne iskierki.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">-Przykro mi - powiedział
patrząc mi w oczy.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">- Mi też - odpowiedziałam odwracając
wzrok.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Co ja tu robię? - odchrząknęłam.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">Gdziekolwiek
„to” jest. Jak tylko zostaliśmy sami, zupełnie zapomniałam, że
zostałam porwana, miałam dziwne przeczucie, że to jego zasługa.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">-
Rozmawiasz — odpowiedział, rzucając mi rozbawione spojrzenie.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">-
Nie o to mi chodziło — podniosłam głos zdenerwowana.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">*Z
perspektywy Francisa</span><br /><span style="color: #f6b26b;">Nie zdziwiłem się, kiedy dziewczyna nie
odpowiedziała, dla niej to było dziwne, niemające sensu
pytanie.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">Przeniosłem wzrok, że ściany na nią i kolejny raz
mnie uderzyło jej podobieństwo do mojego przyjaciela, jej ojca.
Miała te same burzowe oczy które, kiedy się denerwowała zmieniały
kolor na intensywnie niebieski.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">Zastanawiałem się, czy ona w
ogóle wie kim byli jej rodzice, a najważniejsze czym byli i czym
jest ona sama. Znów na nią spojrzałem, dziewczyna wierciła się
niespokojnie na krześle nerwowo zagryzając dolną wargę.
Zmarszczyłem brwi, oczywiście, że ona nie wie czym jest, gdyby
wiedziała, umiałaby się bronić. Na samą myśl o tym, co by było,
gdyby Michael się wtedy nie zjawił przeszedł mnie zimny dreszcz.
Nigdy się nie zgadzałem z decyzją, jaką podjęli jej rodzice,
Aurora i Aidan, nie wierzyłem, że dwunastka by się posunęła do
tak drastycznego czynu, jakim było uśmiercenie niemowlęcia. Jednak
pomimo tego, że się z nimi nie zgadzałem to jak na archanioła i
przyjaciela przystało dotrzymałem swojej obietnicy, nigdy nie
próbowałem odszukać ich córki, ani w jaki kolwiek sposób
uświadomić jej czym jest. Przynajmniej do dzisiaj, demon, który ją
zaatakował zdołał uciec, ale za nim to zrobił wyczuł jej zapach,
od razu zrozumiał czym dziewczyna jest, i pewnie właśnie tej
chwili mówi o tym swoim przełożonym. Dziewczyna nie jest już
bezpieczna, dodatkowo martwiła go odpowiedz Kate, z którą się
skontaktował od razu, kiedy Michael zaniósł nieprzytomną
dziewczynę do szpitala, do którego potem on został wezwany, jak
tylko ją ujrzał wiedział już kim ona jest, jej podobieństwo do
ojca było zadziwiające. Zaraz po tym napisał do Kate, nie dość
ze na odpowiedz musiał czekać 2 dni, to sama jej treść była
dziwna. Otóż Kate zażądała odesłania dziewczyny do niej jak
tylko ta nabierze sił, uparcie twierdząc, że sobie poradzi i
Melanie będzie najbezpieczniejsza z nią, na koniec dodając, że
Aurora i Aidan właśnie jej powierzyli opiekę nad nią i to nie bez
powodu.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Owszem, wiedział, że nie bez powodu, ale wiedział
również, że przyszła pora na powiedzenie dziewczynie prawdy,
całej prawdy. Nie jest ona już bezpieczna, trzeba nauczyć ją
używanie swojej mocy, jak i samej walki wręcz. Znał Kate od
kołyski i to było do niej niepodobnie, wiedziała równie dobrze,
jak on, że Melanie najbezpieczniejsza będzie w jednej z instytucji
aniołów, a obietnica złożona Aurorze i Aidanie nie jest żadną
wymówką, ponieważ wyżej wspomniani zgodnie powiedzieli, że
dziewczyna ma się dowiedzieć, kiedy przyjdzie na to odpowiedni
czas. Cóż, ten czas właśnie nadszedł. Spojrzałem kątem oka na
szatynkę siedzącą przede mną, taka bezbronna, patrząc na nią
postanowiłem zadać jej pytanie, które chciałem jej zadać odkąd
się obudziła, choć z góry znałem odpowiedz to jednak miałem
nadzieje, że się tym razem mylę i dziewczyna wie cokolwiek.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">-
Jacy byli twoi rodzice? - spytałem uważnie się jej przyglądając.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">-
Nie zdążyłam się przekonać — rzekła po chwili starając się
o obojętny ton, co niezbyt jej wyszło — Umarli, kiedy byłam
jeszcze niemowlakiem — dodała lekko drżącym głosem.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Choć
się tego spodziewałem, to jednak poczułem głębokie
rozczarowanie, miałem taką dużo nadzieję, że jednak Kate coś
jej powiedziała, oczywiście rozumiem, dlaczego kobieta tego nie
zrobiła, kochała ją jak własną córkę i chciała dla niej
normalnego ludzkiego życia, dlatego jej nie uświadomiła, nawet
trochę.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">Ale dziewczyna nigdy nie była i nigdy nie będzie
człowiekiem. I czym szybciej się o tym dowie tym lepiej.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">-Przykro
mi - powiedziałem patrząc się w jej oczy.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">- Mi też -
odpowiedziała odwracając wzrok.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Co ja tu robię? -
odchrząknęła, po chwili.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Rozmawiasz — odpowiedziałem,
wiedziałem, że nie o to jej chodziło, ale nie chciałem, żeby
jeszcze wracała, tak bardzo przypominała mi Aidana, czułem się
jakby mój przyjaciel znowu był przy mnie.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Nie o to mi
chodziło — odpowiedziała zdenerwowana, a w jej oczach pojawiły
się niebieskie iskierki.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Uśmiechnąłem się lekko, nawet
złości się podobnie do niego. Po chwili jednak uśmiech zszedł z
mojej twarzy, a jego miejsce zastąpił lekki smutek. Kate lepiej jej
to wszystko wyjaśni, zrobi to z pewnością delikatniej i w
odpowiednim tempie. Westchnąłem ciężko, po czym spojrzałem na
szatynkę.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Kate ci wszystko wyjaśni —
rzekłem.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Dziewczyna raptownie wstała zaskoczona patrząc na
mnie z niepokojem, jak i ciekawością.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">-Skąd zna..sz mo..ją
cio..tke — spytała jąkając się.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Sama będziesz ją
mogła o to niedługo zapytać — powiedziałem powoli, jednocześnie
zastanawiając się kogo wysłać z nią. Cicho jęknąłem, kiedy
uświadomiłem sobie, że czeka mnie jeszcze rozmowa z pewnym
irytującym chłopakiem. Michael tak samo, jak demon wyczuł Melanie,
tylko że on wyczuł jej dość nietypową moc. Oczywiście, od razu
zażądał wyjaśnień, kto jak to ale ten chłopak potrafi być
strasznie irytujący tak samo, jak i nachalny. Nagle przez głowę
przeszedł mi wyjątkowo dobry pomysł, za którym będę mógł
upiec dwie pieczenie na jednym ogniu, odwlec rozmowę z chłopakiem i
odesłać dziewczynę do domu mając pewność, że jest w miarę
bezpieczna.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">Uśmiechnąłem się wiedząc, jaka będzie reakcja
chłopaka, nie będzie zadowolony to na pewno, ale tak ci siak nie ma
wyboru.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">Nacisnąłem niebieski guzik na słuchawce nowoczesnego
telefonu stacjornanego.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">- Co mogę dla pana zrobić, panie Francis
— Już po chwili rozległ się głos Agathy, jednej z moich
sekretarek.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Karz Michaelowi do mnie niezłocenie przyjść,
Agatho — powiedziałem grzecznie. Po czym odpłynąłem w myślach,
zastanawiając się jak mu to powiedzieć. Wróciłem na ziemie
słysząc głośnie odchrząkniecie gdzieś blisko mnie. Jakie było
moje zdziwienie, kiedy zobaczyłem, że szatynka wciąż jest, że
mną w biurze.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Będę mogła tak po prostu wrócić do domu?
- spytała niedowierzając.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Zmarszczyłem brwi, co za głupie
pytanie, ale mimo tego odpowiedziałem — Oczywiście, a czego się
spodziewałaś?</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- No, ee tego w filmach zazwyczaj porywacze
żądają okupu czy coś takiego — powiedziała
skrępowana.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Doprawdy istoty ludzkie mają dosyć specyficzną
wyobraźnię. Zapomniałem ze dziewczyna, pomimo moich zaprzeczeń
wciąż sądzi, że jest porwana a ja jestem jej
porywaczem.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Zaśmiałem się cicho, po czym skierowałem
spojrzenie swych brązowych oczu na nią.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Twoja ciotka ci
wszystko wytłumaczy, ale wiedz, że ja cię nie porwałem,
znaleźliśmy cię... ranną — zawahałem się, ale już po
krótkiej chwili kontynuowałem — I przywieźliśmy do szpitala -
zakończyłem swoją wypowiedz przyglądając się dziewczynie, która
znów zajęła miejsce w fotelu i patrzyła na mnie z niepewną
miną.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Po chwili odwróciłem od niej wzrok i znów nacisnąłem
niebieski przycisk. - Agatho, przyślij też do mnie Natasze. -
powiedziałem szybko i bez zbędnych słów się rozłączyłem.</span><br /><span style="color: #f6b26b;">Już
po chwili rozległo się pukanie, po czym do pomieszczenia weszła
czarnowłosa piękność.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Chciałeś coś Francisie? -
spytała z włoskim akcentem.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Czy mogłabyś zając się
Melanie, iść z nią na obiad na przykład?- uśmiechnąłem się do
niej ciepło.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Kobieta od razu się rozpromieniła i zwróciła
się do Melanie - Chodź dziecko, trzeba cię porządnie nakarmić -
zaśmiała się chwytając Melanie za rękę i wyprowadzając ją z
pokoju.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Odetchnąłem z ulgą, kładąc głowę na
biurku,nareszcie spokój. Przez trzy dni wszystko stanęło na
głowie, a ten tydzień już beż tej dziewczyny nie należał
do najspokojniejszych.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">Mój spokój jednak nie trwał długo
już po chwili ktoś wtargnął do pokoju bez pukania.
Nie musiałem podnosić wzroku żeby wiedzieć kto
to taki.</span><br /><br /><span style="color: #f6b26b;">- Słucham ? - odezwał się ktoś
mocno zirytowanym głosem.</span></b></span><br />
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><span style="color: #f6b26b;"><br /></span></b></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><b>***</b></b></span></div>
</div>
<div style="line-height: 0.79cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-size: xx-small;">„<i><b>Żadna
prawda nie może uleczyć smutku po stracie ukochanej osoby. Nie może
go uleczyć żadna prawda, żadna uczciwość, żadna siła, żadna
dobroć. Przeżywszy ten smutek w pełni, możemy się jedynie czegoś
z niego nauczyć, lecz to, czego się nauczymy, wcale nam się nie
przyda, kiedy nadejdzie następny, niemożliwy do przewidzenia
smutek.”</b></i></span></span></div>
<div style="line-height: 0.79cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="line-height: 0.79cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><b>Od Autorki: Kochani! Wiem,
że długo czekaliście na ten rozdział i wiem, że znowu
on mało bądź niczego nie wyjaśniał, ale miejcie
spokojne głowy, ponieważ jest to dopiero pierwsza część
rozdziału, w drugiej będzie więcej wyjaśnień,
ale oczywiście wraz z odpowiedziami przyjdzie
więcej pytań.</b></i></span></div>
<div style="line-height: 0.79cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><i><b>Musze
przyznać że jestem z siebie zadowolona, nie przywykłam do pisania
długich rozdziałów a ten ma aż 11 stron w wordzie.</b></i></span></div>
<br />
<div style="line-height: 0.79cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 1; text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-0WZVVSJ1NBc/VRmB1iY3FLI/AAAAAAAAAV4/mjrF748AhAk/s1600/Untitled.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-0WZVVSJ1NBc/VRmB1iY3FLI/AAAAAAAAAV4/mjrF748AhAk/s1600/Untitled.png" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
</div>
<div style="text-indent: 30px;">
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #990000; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></i></div>
</div>
<div style="text-indent: 30px;">
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #990000; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></i></div>
</div>
<div style="text-indent: 30px;">
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #990000; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></i></div>
</div>
<div style="text-indent: 30px;">
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #990000; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></i></div>
</div>
<div style="text-indent: 30px;">
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #990000; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></i></div>
</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #990000; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-style: italic; font-weight: bold;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #660000; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large; font-style: italic; font-weight: bold;"><br /></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-7295819506723455782015-02-07T13:01:00.003-08:002015-10-13T10:22:45.206-07:004. — Pamięć nie jest od pamiętania, lecz od wspominania, a to nie to samo. —<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #e69138; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Twoja bezmyślność Ciebie w sobie zagubiła, choć myślisz inaczej, sama się na Tobie zemściła. </i></b></span></div>
<span style="color: #e69138;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i></i></b></span><br /></span>
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i><span style="color: #e69138;">Ucieczką niczego się nie osiągnie, bo w końcu, sprawiedliwie na dno pociągnie.</span> </i></b></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>***</i></b></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
<span style="color: #f6b26b; font-size: large;"><b><i>Obudziłam się. Gdzieś blisko mnie słyszę przyciszone glosy, probuje otworzyć oczy i zaraz je zamykam bowiem za każdym razem oblewa mnie bolesna jasność.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Już kilka razy się budziłam, ale prawie od razu ponownie mdlałam, zawsze musiałam walczyć o te kilka chwil jasności umysłu.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Kolejna próba otworzenia oczu i kolejny raz równie szybkie ich zamkniecie, i znowu dochodzą do mnie glosy wydają się głośniejsze niż wcześniej.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Kiedy ona się obudzi ? Dobiegł mnie glos z nutkom ciepła.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>- To może trochę potrwać, straciła dużo krwi... - ktoś odpowiada. Zaraz straciła dużo krwi? O kim oni mówią?</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>Reszta moich myśli została przyćmiona okropnym bólem głowy, czułam ze powoli znowu tracę przytomność, walczę o jasność umysłu i znowu przegrywam.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Zanim odpłynęłam zdołałam jeszcze usłyszeć jak ktoś mówi: „- Budzi się.”</i></b></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><b><i>***</i></b></i></b></span></span></div>
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="color: #f6b26b; font-size: large;"><b><i>Biegłam. Nie wiedziałam dlaczego, gdzie i po co, nawet nie byłam pewna gdzie jestem, jedyne co wiedziałam to, to ze muszę uciekać. Gdzieś niedaleko za mną rozległy się kroki, byli już blisko, niedługo mnie dogonią. Przyspieszyłam. Nie miałam pojęcia kto mnie goni, ale wiedziałam ze nie mogę dać się złapać, to zawładniające uczucie ze muszę uciekać było tak silne ze nawet gdybym chciała nie mogłabym się zatrzymać. Nie wiem ile czasu minęło, nie pamiętam niczego oprócz biegu. Kim jestem? Kim byłam? Przed kim uciekam i dlaczego?</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Te pytania nurtowały mnie od dłuższego czasu.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Byłam otoczona odgłosami nocy, wokół mnie nie było niczego oprócz drzew, było ciemno i padał deszcz, ale mnie to nie obchodziło, wiedziałam ze muszę gdzieś dotrzeć, że mam cos zrobić, i wreszcie to usłyszałam,szum rzeki, tam właśnie się kierowałam. Szum stawał się coraz głośniejszy, już widziałam zarys rzeki, byłam tak blisko, kiedy niespowiedziane przewróciłam się o cos. Probowałam się podnieść, ale uniemożliwiał mi to ból w kostce, skręcona - pomyślałam. </i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>W tym samym momencie to poczułam, strach.. paraliżujący strach zawładnął całym moim ciałem uniemożliwiając mi jakikolwiek ruch.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Nie uciekniesz już — rozległ się glos tuż za mną. Znałam go, nie wiedziałam skąd, ale jeśli czegoś byłam pewna to właśnie tego ze go znam.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Powoli odwróciłam się i poczułam ostry ból tym razem pochodzący z mojej klatki piersiowej, spojrzałam w dól co okazało się błędem, wolałabym tego nie widzieć, nie widzieć sztyletu wbitego w moje serce.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>***</i></b></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="color: #f6b26b; font-size: large;"><b><i>Raptownie otworzyłam oczy i zostałam oślepiona przez jasność, powoli je zamknęłam, po czym znowu otworzyłam. Starając się ignorować palenie w oczach rozejrzałam się po pomieszczeniu, w którym się znajdowałam, był to dość spory pokój pomalowany na jasne barwy, przypominał nowoczesny pokój w szpitalu.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Zaraz szpital? Co ja tu robie?</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Próbuje sobie przypomnieć co się wczoraj stało i nic. Tylko rozmazane przebłyski.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Obudziłaś się — podskoczyłam na łóżku na dźwięk głosu. Przy drzwiach stała wysoka blondynka w fartuchu lekarskim, kiedy zauważyła ze się jej przyglądam uśmiechnęła się do mnie ciepło.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Jestem Anabell — powiedziała podchodząc do łóżka, na którym leżałam. Nie odpowiedziałam tylko dalej się na nią patrzyłam, była niesamowicie piękna. Wiedziałam, że powinnam cos powiedzieć, ale nie mogłam. Cisza się przedłużała a ja dalej na nią patrzyłam, blondynka z kolei wydawała się zadowolona z efektu jaki na mnie wywarła.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Gdzie jestem? - wykrztusiłam w końcu.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>- W szpitalu, oczywiście. - powiedziała, podchodząc do szafki po drugiej stronie pokoju.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- A w jakim dokładnie? -</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>Blondynka zignorowała moje pytanie i zaczęła szukać czegoś w szafce. - No gdzie jesteś? - mamrotała do siebie. - Mam cię! - krzyknęła tak nagle ze znowu podskoczyłam.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Kobieta trzymała w ręce mały słoik wypełniony jakimś niebieskim płynem, który wlała do szklanki, po czym mi ja podała i odeszła z powrotem do szafki.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Spojrzałam na szklankę, którą trzymałam, niebieskawa barwa napoju wyglądała co najmniej zachęcająco.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- No pij — pogoniła mnie blondynka, widząc ze się waham.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Pomału wlałam troszkę napoju do ust, smakowało dość dziwne, ale dobrze, wzięłam jeszcze jeden krótki łyk, po czym wypiłam całość na jednym wdechu.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>Spojrzałam na blondynkę która mi się przyglądała ze zmarszczonym czołem.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Co ja tu robie? -Gdzie jestem? - Jak się tu znalazłam? - I dlaczego nic nie pamiętam?? - zasypałam ja pytaniami, które mnie dręczyły odkąd się obudziłam.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Mówiłam ci już ze jesteś szpitalu - powiedziała.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- W jakim szpitalu - spytałam kładąc nacisk na słowo „jakim".</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>W oczach blondi pojawiły się groźne błyski, zanim mi odpowiedziała wzięła głęboki oddech.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Wy ludzie jesteście strasznie irytująci - westchnela — Skutkiem tego ze nie możesz sobie nic przypomnieć jest prawdopodobne to ze dość mocno walnęłaś w mur....</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>Przerwała raptownie, kiedy drzwi do pokoju się otworzyły. Do środka weszły 2 postacie, kobieta i mężczyzna oboje niesamowicie piękni. Ignorując blondynkę podeszły do mnie, kobieta uśmiechała się do mnie szeroko z kolei twarz mężczyzny miała surowy wyraz.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Widze ze wreszcie się obudziłaś — powiedziała kobieta.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>Miała długie czarne włosy i oczy o metalowej barwie, była ubrana stylowo i elegancko. Miałam tyle pytań i patrząc na ta kobietę miałam przeczucie ze ona zna na nie wszystkie odpowiedzi.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Jak długo tu jestem? - spytałam.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>- Trzy dni — odpowiedziała z uśmiechem.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>TRZY DNI?! Kate pewnie umiera z niepokoju, a Jess... No właśnie co z Jess? Ostatnio ja widziałam, kiedy mnie olała dla jakiegoś blondyna. Ostatnio.... czyli w moje urodziny, które były co najmniej do kitu, to akurat pamiętałam. Kate z samego rana musiała wyjechać na dwu dniowa podróż biznesowa, Jess mnie zostawiła sama na dyskotece, a na koniec wylądowałam w jakimś miejscu z zanikiem pamięci. Po prostu świetnie.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Gdzie jeste..</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>- Później się wszystkiego dowiesz — przerwał mi mężczyzna.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>- Teraz nie mamy na to czasu — dodał. - Anabell, daj jej cos do ubrania — </i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>zwrócił się do blondynki, po czym udał się w stronę drzwi.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Kobieta uśmiechnęła się do mnie i tez udała się w stronę drzwi.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Będziemy czekać na zewnątrz — rzekła — Pospiesz się - dodała zamykając drzwi.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>Prawie od razu podeszła do mnie blondynka z ciuchami w reku. Bez żadnego słowa podała mi je i odeszła.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Po chwili wróciła z szczotkom do włosów.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Na moje pytające spojrzenie powiedziała : </i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>- Wyglądasz co najmniej okropnie.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>I okropnie się czułam. Ból głowy co prawda był mniejszy niż wczesniej, ale niepokój wzrastał z każda chwila. Nie wiedziałam gdzie jestem, co tu robie ani jak tu się znalazłam. Nie wiedziałam nic.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Spojrzałam na ciuchy, które trzymałam, czarne skórzane legginsy i czarny gruby podkoszulek.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Ubrałam się i rozczesałam włosy, nie wiedząc co ze sobą zrobić usiadłam na łóżku i czekałam. Po prostu czekałam. Po jakiś dwóch minutach rozległo sie pukanie, po czym drzwi się otworzyły i do środka weszła ta sama kobieta co wcześniej.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Widze ze jesteś gotowa, choć - powiedziała i wyszła.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>Przez chwile się wahalam, po czym postanowiłam iść za nią. Bo co innego miałam zrobić? Wyskoczyć przez okno? Którego tu nawet nie było?.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Na korytarzu nikogo nie było, oprócz mnie i tajemniczej kobiety.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Która szybkim krokiem prowadziła mnie w nieznanym dla mnie kierunku. Nie rozmawiałyśmy choć o tak dużo chciałam się zapytać, tyle pytań, a jednak żadnego nie zadałam.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Jestem Natasza - powiedziała po jakimś czasie. </i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>Nie wiedziałam co zrobić, w filmach zazwyczaj ci, którzy zdradzali swoja tożsamość ginęli, ale przecież filmy różnią się od rzeczywistości... Spojrzałam na kobietę obok mnie, była pięknością około czterdzieści, szla dumnie z podniesiona głową, sprawiała wrażenie osoby, która myśli, że jest lepsza niż inni, ale zaraz po wyglądzie się nie ocenia, prawda? A kobieta wydawała się mila i nie dała mi żadnego powodu do nieufności.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Możesz mi zaufać Melanie — powiedziała.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>Zna moje imie. O boże... zna moje imie.. Okej, spokojnie Mel, nie panikuj. To pewnie przypadek.. Zaraz.. Moja komórka! Tak musieli przejrzeć moja komórkę.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Skąd znasz moje imie? - spytałam spokojnie, choć w środku wciąż się gotowałam.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>Kobieta nic nie odpowiedziała tylko uśmiechnęła się pod nosem.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Dalszą drogę przeszłyśmy w ciszy.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>Po dłuższym czasie zatrzymałyśmy się pod wielkim drzwiami, za których dobiegały donośne glosy.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Nie — zabrzmiał męski glos.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- To nie jest twoja decyzja do podjęcia Nat! - odkrzyknął inny, również męski.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Jak dzieci — westchnęła kobieta — Czasami mam wrażenie ze prowadze przedszkole — rzekła -</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>sięgając do klamki.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Spojrzała na mnie katem oka, po czym pchnęła drzwi, które otworzyły się z piskiem.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Weszła do środka pokazując mi ręką, żebym zrobiła to samo.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>Nagle w pokoju zapanowała cisza, weszłam nie pewnie do środka, wszystkie oczy zebranych były skierowane na... mnie. A potem rozpętała się burza, wszyscy próbowali się wzajemnie przekrzyczeć, sześć mężczyzn i trzy kobiety wszyscy piękni i dumni, z wysoko uniesionymi głowami, wszyscy równie uparci, święcie przekonani ze ich zdanie liczy się bardziej od zdania tego drugiego.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>- Co ONA tu robi?! - rozległ się glos za moimi plecami.</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<span style="font-size: large;"><b><i>Po raz kolejny zapadła grobowa cisza, tym razem wszyscy patrzyli się na punkt za mną. Powoli odwróciłam się mając złe przeczucie i....</i></b></span></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><b><i>---------------------------------------------------------------------------------</i></b></span><br />
<span style="color: #e69138; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: #e69138; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 30.6000003814697px;"><b><i>No i jest! Nowy rozdział. Co prawda trochę krótki, ale lepsze to od niczego :) Następny pojawi się za miesiąc. Miłego weekendu!</i></b></span></span></div>
<div>
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 30.6000003814697px;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 30.6000003814697px;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: #f6b26b; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 30.6000003814697px;"><br /></span></div>
<div>
<div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-57939922026741174522015-01-17T12:49:00.000-08:002015-10-13T10:22:33.709-07:003. — Są tylko dwie opcje, które tłumaczyłyby te sytuacje zwariowałam, albo... zdecydowanie zwariowałam. — <span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br />
Mel — odkrzyknęłam, podając mu rękę. Przez dłuższą chwile rudy nic nie mówił tylko badał mnie wzrokiem.</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br />
Już miałam się go zapytać, dlaczego się tak na mnie patrzy, kiedy zaprosił mnie do tańca, nie muszę chyba mówić ze chętnie się zgodziłam, miałam już dość siedzenia i nic nierobienia.</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Po pięciu minutach można było nas zobaczyć wirujących na parkiecie, rudy był doskonałym partnerem do tańca, wszystkie jego ruchy były przepełnione pewnością siebie, był zwinny i taki jakby gibki czy jakoś tak. Po 10 piosenkach byłam już nieźle zmęczona i w duchu cieszyłam się ze nigdzie nie ma luster, pewnie wyglądałam dość mizerne przy tańczącym obok mnie chłopaku, który w ogóle nie wyglądał na zmęczonego.</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Było to bardziej niż trochę irytujące ze dalej przypominał młodego boga, nawet włosy mu się nie rozczochrały. </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Przetańczyłam jeszcze dwie piosenki, po czym powiadomiłam go ze się zmęczyłam i idę gdzieś usiąść, rudzielec zaproponował, że pójdzie po coś do picia i polecił mi poszukać jakiś wolnych miejsc. </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Po krótkiej chwili wypatrzyłam mały okrągły stolik, obok którego stały dwa wolne fotele, skierowałam się w ich kierunku, fotele i stolik stały w trochę bardziej zaciemnionym miejscu niż inne, jedyne źródło światła dochodziło ze stojącej, obok lampki z na pół przepaloną żarówką.</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Usiadłam wygodnie na jednym z foteli, i czekając na Trevora obserwowałam tańczących wokół mnie ludzi, jednak po chwili bezmyślnego wpatrywania się w tańczącą kilka kroków ode mnie pare zaczęłam rozmyślać.</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br />
Ciekawe gdzie się podziała Jess, nie widziałam jej odkąd mnie zostawiła na pastwę losu, kiedy weszłyśmy. </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Dalej miałam jej to za złe, ten wieczór miałyśmy spędzić razem a ona sobie gdzieś poszła, prychnęłam w duchu, moje siedemnaste urodziny spędzam z jakimś obcym facetem, wprost wspaniale.</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Fakt Trevor, bo rudzielec tak miał ponoć na imie (bo przecież mógł mnie okłamać) był niczego sobie.no dobra co ja gadam niczego sobie?!</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Do diab</b><b>ł</b><b>a! </b></span><br />
<b><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Przecież on przypomina młodego boga! </span></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ale... jakoś nie mogę się pozbyć tego dziwnego uczucia, które mi przy nim towarzyszy, no dobra jestem wariatką, no bo kogo normalnego mógł on odpychać? Przecież jest miły, dobrze tańczy i do tego bardzo przystojny..Czego chcieć więcej?? Normalnie ideał każdej dziewczyny. ale nie, mi zawsze musi coś nie pasować.</b><b> Nie wiem ile tak siedziałam rozmyślając, ale w pewnym momencie poczułam jak ktoś mnie obserwuje, spojrzałam na drugi fotel i napotkałam przesywające spojrzenie zielonych tęczówek, patrzących na mnie z ciekawością i czymś jeszcze.</b></span><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Długo tu jesteś? - spytałam się rudego chłopaka siedzącego naprzeciwko mnie.</span></span></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>- Jakieś 5 minut, jesteś taka. - zrobił krótka pauzę, po czym kontynuował — bezbronna, kiedy tak rozmyślasz.</b></span><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Spiorunowałam go wzrokiem — Wcale nie jestem bezbronna! - powiedziałam zła.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ku mojemu zaskoczeniu chłopak roześmiał się, jeszcze bardziej mnie tym denerwując.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ohh, gdyby tylko wzrok mógł zabijać. Wtedy rudzielec byłby już martwy.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Z czego się tak śmiejesz?! Uraziłeś moja dumę - rzekłam patrząc się na niego.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Chłopak na chwile spoważniał, po czym jeszcze bardziej się roześmiał, kiedy tak na niego patrzyłam złość na niego szybko mi przeszła i sama zaczęłam się śmiać.</span></span></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Jednak po chwili przestałam, ponieważ uświadomiłam sobie ze nawet nie wiem, z czego się właściwie śmiejemy. Bo równie dobrze mógł mnie teraz wyśmiewać a ja głupia razem z nim.</b></span><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Właśnie chciałam się go o to zapytać, nawet jeśli to dość idiotyczne, kiedy podszedł do niego jakiś wysoki chłopak.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Powiedział cos do niego i mimo ze siedziałam blisko niego nie usłyszałam co. Rudy najwidoczniej nie miał tego problemu, ponieważ szybko mu odpowiedział wskazując na mnie, przybysz okazał się przystojnym brunetem o piwnych oczach, które w tej chwili utkwił we mnie. W momencie, którym nasze spojrzenia się spotkały dostałam gęsiej skórki, nikt nigdy wcześniej się tak na mnie nie patrzył, nikt. Brunet patrzył na mnie z dziwnym triumfem i czymś jeszcze, jego piwne oczy uporczywie się we mnie wpatrywały, jeśli myśli ze się przestraszę to się grubo myli! Może i zrobił na mnie wrażenie i niekonieczne pozytywne, ale się go nie boje. Fakt wzbudza we mnie niepokój... ale to wszystko niepokój i już. Kurde, kogo ja probuje oszukać, on mnie wprost przeraza, co jest co najmniej dziwne, ponieważ jest bardzo przystojny i ma przyjazny wyraz twarzy, ale to spojrzenie pełne triumfu i tego ...czegoś.</span></span></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Dopiero po chwili zorientowałam się z brunet cos do mnie mówi </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>— Przepraszam, zamyśliłam się. - Mówiłeś cos? -</b></span><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Brunet zaśmiał się i powiedział, że ma na imie Matheus, ale większość ludzi mówi do niego Mat. </span></span></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Również się przestawiłam i pogrążyliśmy się w rozmowie, może nie jest taki zły — pomyślałam -popijając drinka, którego przyniósł mi rudy. </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Drink smakiem nie przypominał żadnego, którego miałam wcześniej okazje pic, był taki gorzko-slodki, skłamałabym mówiąc, że jest zły, ponieważ jest on wprost wyśmienity. </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Nigdy czegoś takiego nie piłam.</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>W pewnym momencie dosyć dziwnie się poczułam, zaczęło mi się kręcić w głowie. </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>- Chyba przyśła pora wracać do domu — pomyślałam. - muszę tylko znaleźć Jess. -</b></span><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Wszystko w porządku ? - spytał się mnie Rudy, który od kilku chwil cos do mnie mówił.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Eee.. Tak, tylko muszę znaleźć moja przyjaciółkę — powiedziałam. - Myślę ze czas już wracać do domu — dodałam widząc jak otwiera buzie, żeby cos powiedzieć.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Ale jest jeszcze wcześnie — zauważył, patrząc na zegarek na ręce bruneta — Jestem pewny z nic się nie stanie, jeśli zostaniesz trochę dłużej, godzinkę, dwie.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Tyle ze ja trochę źle się czuje i w ogóle zmęczona jestem - rzekłam wstając z fotela, na którym siedziałam przez ostatnie półtora godziny.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Rudy chciał jeszcze cos powiedzieć, ale brunet go ubiegł:</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Ta twoja przyjaciółka to nie jest przypadkiem wysoką brunetkom ? - spytał .</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Przytaknęłam nie pewna, do czego zmierza.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Ubrana w czerwona kieckę, prawda? -</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Kolejne przytakniecie.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Przed chwila widziałem jak wychodzi na dwór, tylnym wyjściem. - spojrzał na mnie - Sama nie dasz rady przepchnąć się przez ten tłum, najlepiej, żeby Trevor z tobą poszedł — dokończył, patrząc na rudego.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Chciałam cos powiedzieć, ale znowu zakręciło mi się w głowie wiec po prostu wstałam, kierując się w stronę tylnego wyjścia.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Po chwili poczułam rękę rudego na swoim ramieniu, który zwinnie i szybko taranował nam drogę poprzez tłum. </span></span></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Minęło kilka minut za nim udało nam się dojść do wyjścia, chłopak otworzył drzwi machając ręką, żebym szla pierwsza. </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Świeże powietrze było dla mnie jak policzek, sprawiło ze trochę otrzeźwiałam i przestało kręcić mi się w głowie.</b></span><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Widzisz ją gdzieś ? - spytałam rudego nie odwracając się.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Rozejrzałam się po wąskiej tylnej ulicy, zero znaku życia, Jess pewnie wróciła do środka mnie poszukać.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Po chwili uświadomiłam sobie ze rudy mi nie odpowiedział, ba w ogóle się nie odzywał odkąd wyszliśmy z klubu. </span></span></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Odwróciłam sie, ale go za mną nie było, po chwili dobiegł mnie dziwny odgłos przypominający ciche warczenie..psa?</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Warczenie ustało na moment, ale po chwili wróciło o wiele głośniejsze i bliżej mnie.</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Odwracałam się na wszystkie strony próbując zlokalizować jego zródło, ale w tych ciemnościach nie widziałam niczego co było oddalone ode mnie o kilka kroków.</b></span><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Mnie szukasz? - uslyszałam szept za mną. </span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Odwróciłam się z ulgą, przekonana ze to Jess mnie znalazła.</span></span></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Jednak mina mi zrzedla, kiedy zobaczyłam stojącego za mną rudego chłopaka, jego dotychczas zielone oczy były teraz rażąco czerwone i wpatrywały się we mnie! Mimowolnie zadrżałam pod jego pełnym głodu spojrzeniem i powoli zaczęłam się cofać w stronę drzwi.</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Niestety chłopak to zauważył i mgnieniu oka boleśnie złapał mnie za rękę i obrócił do siebie.</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Spojrzałam na jego przystojna twarz teraz wykrzywiona w triumfalnym usmiechu, od którego dostałam gesiej skórki.</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>- Czyżbyś się mnie bała? - szepnął mi do ucha, sprawiając ze zadrżałam.</b></span><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Nic nie odpowiedziałam,tylko zaczęłam się wyrywac, ale to nic nie dawało jakby był ze stali.. Okej nie panikuj, pewnie to jakiś żart! Tak to na pewno żart, a jego oczy? Po prostu założył czerwone soczewki, </span></span></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>nie ma się czego bać przecież nic do tej mi pory nie zrobił - uspokajałam się w myślach -</b></span><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Rudy jakby odgadując moje myśli jeszcze bardziej przybliżył mnie do siebie i zaczął całować mnie po szyi wywołując u mnie dreszcze, dreszcze obrzydzenia.</span></span></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Wciąż trzymał mnie za lewą reke, ale prawą miałam wolną wiec wykorzystując jego nie uwagę, </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>zamachnęłam się i z całej siły go spoliczkowałam. Zareagował inaczej niż bym chciała, zaczął na mnie warczeć a jego czerwone oczy rozbłysły dziwnym światłem. </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>W tym momencie zrozumiałam ze to nie jest żaden żart, a on czym kolwiek jest (bo człowiekiem nie był) chciał mnie zabić, to właśnie głód widzialam, kiedy na mnie patrzył, to nie była fascynacja tak jak wcześniej sądziłam to był czysty nieposkromiony głód.</b></span><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Rudy wciąż warcząc uderzył mnie sprawiając ze z hukiem walnełam w ścianę, po moim ciele przepłynęła fala bólu. Moja prawa ręka powędrowała do mojej głowy, od razu pod palcami poczułam cos ciepłego i lepkiego dopiero po chwili zorientowałam się ze to krew, moja krew.</span></span></b><br />
<b><span style="color: #f6b26b;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">To cos zaczęło się do mnie zbliżać, powoli, napawając się moim cierpieniem, w jego czerwonych ślepiach nie widziałam współczucia czy wyrzutów sumienia, o nie... jedyne co w nich widziałam to triumf. </span></span></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Podszedł do mnie z okropnym usmiechem, który uświadomił mi ze to jest moja ostatnia chwila, </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>nie zobaczę już wschodu słońca, </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>nie zostanę okrzaniona przez ciotkę ze wymykanie się z domu w nocy, </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>ten moment jest ostatnim momentem zycia Melanie Montagory, która zginie w swoje siedemnaste urodziny, oryginalna śmierć nie powiem. Bestia zamachnęła się dłonią z jak teraz zauważyłam szponami, zamknęłam oczy czekając na ból, ale on nie nadszedł </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>zamiast niego poczułam silny podmuch wiatru i usłyszałam donośny huk.</b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Otworzyłam oczy i nie mogłam uwierzyć w to, co widze, bestia próbowała się podnieść z ziemi, ale uniemożliwiał jej to chłopak stojący nad nią z mieczem, </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>ale nie to było w tym najdziwniejsze.. </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Bowiem z jego pleców wyrastały skrzydła! Tak skrzydła, musiałam się nieźle walnąć w głowę... </b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ostatnim co zobaczyłam za nim ogarnęła mnie kompletna ciemność była para pięknych niebieskich oczów wypełnionych niepokojem.</b></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-35101691521806580642014-12-31T08:29:00.000-08:002015-05-04T12:23:55.750-07:00Życzenia Noworoczne! <span style="color: #660000;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><b><i>Życzenia Noworoczne!</i></b></span></span><br />
<span style="color: #660000;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Jak ten czas szybko zleciał od poprzedniego sylwestra, zanim się obejrzałam otwieram nowego szampana, życzenia wam wykrzycec chcem lecz nie usłyszycie mnie, postem musze zadowolic się. </span></i></b></span><br />
<b><i><span style="color: #660000; font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Kiedy Nowy Rok nadchodzi kieliszeczek nie zaszkodzi kufel piwa to za mało litr szampana by się zdało. Trzeba opić wszystkie troski by następny rok był boski. SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU! </span></i></b><br />
<b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Chcialam bym specjalne życzenia złożyć wszystkim dziewczynom : </span></i></b><br />
<b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Dziewczyny w sylwestra pijemy za zdrowie :</span></i></b><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><i><b>facetów, którzy nas zdobyli </b></i></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><i><b>kolesi, którzy nas stracili </b></i></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><i><b>debili, którzy nas rzucili </b></i></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><b><i>farciarzy, którzy nas poznają. </i></b></span><br />
<b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">No i to tyle jeśli chodzi o mnie, życzenia wam złożyłam więc teraz będę się zwijać ,sylwester czekać nie będzie a jeszcze trzeba przygotowac przyjęcie!</span></i></b><br />
<b><i><br /></i></b>
<br />
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><img src="http://33.media.tumblr.com/3723ee6a2d457f1b53384c0129ea59b7/tumblr_mgl2h9GVV81rwnim2o1_500.gif" height="156" width="320" /><img height="193" src="http://2.bp.blogspot.com/-vMAm6_Lnbag/VJgUYe9EcCI/AAAAAAAAB7E/2agbEwPy4Fk/s320/fireworks-images-for-new-year-2015.jpg" width="320" /></i></b></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com26tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-58453847670439474962014-12-30T07:52:00.005-08:002015-10-13T10:22:18.388-07:002. W najlepszym wypadku zaufanie jest próżnym zajęciem. W najgorszym może doprowadzić do śmierci.<div style="text-align: right;">
<span style="color: #e69138; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i>„..miłość i nienawiść powinny być wyrażnie oddzielone</i></b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #e69138; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i> i znajdować się na przeciwległych krańcach skali."</i></b></span></div>
<div>
<span style="color: #660000; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<b><i><span style="color: #b45f06; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- 17 Lat Później</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #660000; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Z lustra patrzyła na mnie dziewczyna o dziwnych oczach, nie myślcie sobie, że była jakoś wyjątkowo piękna czy coś, bowiem patrzyła na mnie długowłosa szatynka o delikatnych rysach twarzy. Po raz kolejny spojrzałam krytycznie na odbijającą się w lustrze dziewczynę, miałam na sobie zieloną krótką sukienkę bez pleców i do tego czarne szpilki.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Dlaczego dałam się na mówić na tą durną imprezę?! - krzyczałam w myślach. Oczywiście wszystkiemu winna była moja kochana Jess, która potrafi być bardzo przekonująca, jeśli czegoś chce. Z westchnieniem spojrzałam na swoją komórkę, było 15 po dziesiątej Jess będzie tu lada chwila, jak tylko to pomyślałam rozległ się wkurzający hałas, który podobno był dzwonkiem do drzwi. Ostatni raz rzuciłam swojemu odbiciu krytyczne spojrzenie, po czym zeszłam na dół.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Jess czekała na mnie w salonie, miała na sobie czerwoną mini, która idealnie kontrastowała z jej czekoladowymi włosami, no i tradycyjne założyła też wysokie buty na obcasach których swoją drogą wogóle nie potrzebowała przy swoim wzroście 70. Obdarzyła moją osobę czujnym spojrzeniem jej niebieskich oczów, po czym uśmiechnęła się z satysfakcją. Moja twarz wykrzywiła się w wymuszonym uśmiechu, po czym wyszłam na dwór i skierowałam się w stronę samochodu Jess. Po krótkiej chwili dołączyła do mnie - Jest otwarty - powiedziała wsiadając za kierownice. Ruszyła od razu jak tylko się usadowiłam, na siedzeniu pasażera, przez całą drogę nawijała o tym, jaka ta impreza będzie fajna, kto na nią przyjdzie i wogóle. Ja swoją drogą teatralnie milczałam, od czasu do czasu prychając. Swoim zachowaniem próbowałam pokazać jak bardzo jestem nie zadowolona, ale Jess wogóle się tym nie przejmowała i ciągnęła dalej swoją opowieść jak to dwa lata starzy od nas chłopak do niej zarywał. W końcu jednak nie wytrzymała - Zachowujesz się jak małe dziecko, Mel - powiedziała .</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Mam do tego prawo, zostałam zaszantażowana i zmuszona iść na jakąś imprezę na którą nie mam żadnej, ale to żadnej ochoty iść - odcięłam się.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Jessica przez chwile milczała, po czym stwierdziła - Przecież nie celowałam do ciebie z pistoletu więc mogłaś spokojnie zostać w domu i spędzić ten jakże uroczy wieczór przed telewizją, a jednak siedzisz tu obok mnie.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Mądrala się znalazła — powiedziałam z irytacją - to tylko szczegóły — dodałam.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Jess nic nie odpowiedziała tylko uśmiechnęła się triumfująco.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Chcąc nie chcąc odwzajemniłam ten uśmiech, reszta drogi zleciała nam na rozmowie.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- No i jesteśmy — powiedziała Jess zatrzymując się przy dużym budynku, przed którym stała wyjątkowo długa kolejka osób, w większości małolatów. Co z tego ze teoretyczne same nimi były, do osiemnastki wcale im tak nie daleko. Co prawda dzisiaj kończyłam 17 lat, ale to tylko nic nie ważny szczegół.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Jess, przecież my tu będziemy czekać wieczność — powiedziałam, po raz setny przeklinając się w myślach za wyjście ze swojego przytulnego pokoju.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Wcale nie, ta kolejka tylko wydaje się taka długa. Zresztą większość osób to małolaty, których odsyłają z kwitkiem, widzisz ? - wskazała w stronę wejścia.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Rzeczywiście ochraniarze właśnie odsyłali sporom grupkę ludzi, wyglądających na około 15-16 lat. Na ten widok poczułam letki niepokój przecież miały dopiero po 17 lat, były niewiele starsze od odesłanych dzieciaków.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Z minuty na minute kolejka przed nimi stawała się coraz mniejsza aż w końcu zostało przed nimi tylko parę osób, oczywiście za nimi była dość pokaźna ilość ludzi. Nawet nie zdarzyłam mrugnąć okiem a już stałam przed dość nie ciekawym typkiem, który był ochroniarzem. Na jego widok mój niepokój znacznie się powiększył, typek z pewnością nie zbudzał zaufania, był łysy, muskularny i bynajmniej nie jest to komplement, do tego był strasznie wysoki. Bezczelnie lustrował mnie wzrokiem, jego spojrzenie zatrzymało się o wiele za długo na głębokim gorsecie sukienki, przez który moje piersi wydawały się większe. Mimowolnie wzdrygnęłam się pod jego spojrzeniem, jeśli wcześniej czułam niepokój to teraz na pewno się bałam.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">W końcu jednak wskazał mi ręką, że mogę wejść.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Nie mam pokazać dowodu czy coś — spytałam zdziwiona.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- A co jesteś nie pełnoletnia ? Spytał z błyskiem w oczach.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Energicznie zaprzeczyłam ruchem głowy, na co typek uśmiechnął się obleśnie.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Niepewnym krokiem weszłam do środka, od razu ogarnął mnie zapach alkoholu i papierosów, na co skrzywiłam się nie znacznie, w przejściu czekała na mnie Jess.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Co tak długo?! - warknęła zirytowana.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Co ty taka ostra? - odpowiedziałam pytaniem.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Jess zamrugała gwałtownie, po czym powiedziała normalnym już głosem:</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Przepraszam, po prostu różne typki się tu kręcą, w dodatku paru obleśnych dziadków się na mnie dziwnie patrzyło.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Już dobrze, rozumiem - uśmiechnęłam się.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Chodźmy tańczyć! - wykrzyknęła łapiąc mnie za rękę.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Jess prowadziła mnie w jak mi się wydawało sam środek imprezy, w głębi parkietu tłum znacznie się zagęszczał i teraz musiałysmy się przeciskać, jak zdążyłam zauważyć Jess tarowała nam drogę do baru albo raczej próbowała tarować, wydawało się, że czym mocniej pchałyśmy tym bardziej zostajemy wciągnięte w wir spoconych ciał.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Po chwili zorientowałam się ze nie czuje jej ręki, spanikowana rozejrzałam się i zobaczyłam ją tańczącą z jakimś blondynem. Jak ona mogła mnie tu tak zostawić?!</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Fakt ten blondyn jest niczego sobie, ale to nie zmienia faktu że mogła mnie przynajmniej uprzedzić. Wściekła tarowałam sobie drogę do baru, zadziwiające, ale teraz było mi o wiele łatwiej iść po krótkiej chwili stałam już przed barem, niestety wydawało się ze wszystko, na czym można było usiądz jest zajęte. Zrezygnowana już miałam odejść, kiedy zobaczyłam wolne miejsce obok jakiegoś chłopaka. Z ulgą ruszyłam w tamta stronę, chłopak okazał się przystojnym rudzielcem o zielonych oczach. - Zmęczona? - spytał, kiedy siadałam.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Nie masz pojęcia jak bardzo, wydaje mi się ze chyba z dobrą godzinę tarowałam sobie drogę tutaj - powiedziałam , wzdychając z goryczą.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Skoro było aż tak źle to chyba potrzebujesz drinka — powiedział głośno probując przekrzyczeć hałas panujący w klubie. Nie czekając na moją odpowiedz przywołał barmana, który po chwili wrócił z dwoma kieliszkami. Do tej chwili nawet nie zdawałam sobie sprawy jak bardzo jestem spragniona, więc nie zadając sobie trudu, żeby zapytać co w nim jest, wypiłam połowę duszkiem.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Tak wogóle to jestem Trevor — rzucił blondyn śmiejąc się</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">głośno na widok mojego na wpół opróżnionego kieliszka.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Mel - odkrzyknęłam, podając mu rękę.</span></i></b><br />
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"> </span><span style="color: #990000;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">***</span></span></i></b></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: #e69138; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Kilka słów od autorki: Rozdział wyszedł krótszy niż sądziłam, fakt muszę przyznać ze nie wyszedł mi on najlepiej ;( ale wciąż próbuje wszystko jakoś poukładać w całość.</span></i></b></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: #e69138; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Obiecuje ze następny będzie ciekawszy i dłuży, jak zapewnie się domyślacie ciąg dalszy tego rozdziału pojawi się w następnym ;).</span></i></b></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-53291100493754197902014-12-26T13:48:00.004-08:002015-08-05T13:18:10.363-07:00Liebster Blog Award<div style="text-align: center;">
<div style="font-family: 'Courier New', Courier, FreeMono, monospace; line-height: 22.1760005950928px;">
<span style="background-color: #999999; color: #660000; font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>Zostałam nominowana do Liebster Blog Award przez <a href="http://fashionstationbymathilda.blogspot.com/2014/12/liebster-blog-award.html">Matylda W.</a></i></b></span></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;">Zasady: Nominacja do Liebster Blog Award jest otrzymywana od innego blogera w ramach uznania za “dobrze wykonaną robotę”. Jest przyznawana dla blogów o mniejszej liczbie obserwatorów więc daje możliwość ich rozpowszechnienia. Po odebraniu nagrody należy odpowiedzieć na 11 pytań otrzymanych od osoby, która Cię nominowała. Następnie Ty nominujesz 11 osób (informujesz ich o tym) oraz zadajesz im 11 pytań. Nie wolno nominować bloga, który Cię nominował. </span></span></i></b></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;">Pytania, które otrzymałam: </span></span></i></b></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>1. Ulubiona książka?? </i></b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>2. Serial, od którego jesteś uzależniony/na? </i></b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>3. Ulubione jedzenie? </i></b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>4. Ostatni film jaki oglądałeś/aś?</i></b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i> 5. Jaki preferujesz styl ubierania? </i></b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>6. Czy ominął Cię szał z Loom Bands? </i></b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>7. Jakiego zespołu/wokalisty piosenek masz najwięcej na telefonie/odtwarzaczu? </i></b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>8. Jesteś typem samotnika czy wolisz przebywać w grupie? </i></b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>9. Co najbardziej lubisz robić w czasie wolnym? </i></b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>10. Jakbyś mógł/mogła być jakimś fantastycznym stworzeniem, to jakim? </i></b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>11. Lubisz piec pierniczki? </i></b></span></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;">1. Upadli - Lauren Kate (Jedna z najlepszych książek na świecie moim zdaniem) </span></span></i></b></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>2. The Vampires Diaries uzależniona to mało powiedziane ;) </i></b></span></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;">3. Piersi kurczaka z ziemnakami serowymi (kurczak to jedyne mięso jake jem ponieważ jestem na swój sposób wegetarianką ,chociaż od czasu do czasu zdarza mi się zjeść kotlety z świnki.</span></span></i></b></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"> 4.Monster in Law (Sposób na teściową) </span></span></i></b></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;">5.Lubię styl dziewczęcy, sukienki,spodniczki itp. Chodzę też w rurkach, jakiś t-shirtach, sweterkach, czasem koszulach </span></span></i></b></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;">6.Niestety nie </span></span></i></b></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;">7. Taylor Swift jako że jest jedną ż moich ulubionych piosenkarek i znajdzie się też troche One Direction.. no dobra więcej niż troche ;q </span></span></i></b></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;">8.Osobiśćie jestem tak pomiędzy ;q Uwielbiam przebywać w grupie ale czasem nawet największa dusza towarzystwa potrzebuje chwili spokoju. </span></span></i></b></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;">9. Kiedy mam dużo wolnego czasu to lubie jezdzić na łyżwach na lodowisku,biegać, iść na rolki, itp. Jeśli nie chce mi się nigdzie wychodzić to czytam książki bądz blogi, słucham muzyki,oglądam seriale lub filmy albo po prostu spie ,haha ;) </span></span></i></b></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;">10. Wampirem bo...są po prostu super. Aniołem ponieważ uwielbiam ich skrzydła (nie żebym kiedyś jakieś widziała) Albo wrózką szczerze to sama nie wiem dlaczego ;). </span></span></i></b></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><b><i><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;">11. Uwielbiam!!;q Ogólnie to lubie piec. </span></span></i></b></span><br />
<span style="color: #e69138; font-size: large;"><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>Moje pytania: </i></b></span></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>1.Jakie jest Twoje największe marzenie? </b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>2.Jeśli tatuaż to jaki i gdzie.? </b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>3.Co przyjemnego niedawno zrobiłaś dla siebie? </b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>4.Poleć jeden blog, do którego regularnie zaglądasz.</b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b> 5.Jaka jest Twoja ulubiona książka? </b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>6.Co jest dla Ciebie najtrudniejsze w prowadzeniu bloga? </b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>7.Pierwsza myśl po przebudzeniu?</b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b> 8.Napisz jedną rzecz o sobie, o której nikt w wirtualnym świecie nie wie. </b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>9.Czego żałujesz w życiu? </b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>10.Masz władzę nad światem przez 4 godziny, co robisz? </b></span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>11.Kiedy ostatnio powiedziałaś komuś KOCHAM CIĘ i kto to był? </b></span></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>Moje nominacje: </i></b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>1.http://mallaroy.blogspot.com/ </b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>2.http://mamtowekrwi.blogspot.com/ </b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>3.http://kochaj-albo-nienawidz.blogspot.com/ </b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>4.http://the-shadow-of-gritmore.blogspot.com/ </b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>5.zakochany-rogacz.blog.onet.pl </b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>6.http://ruda-i-huncwoci.blog.pl/ </b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>7.http://opowiadanie-nienawisc.blogspot.com/ 8.http://arysja.blogspot.com/ </b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, FreeMono, monospace; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>9.http://unfulfilled-dreams-of-a-fallen-angel.blogspot.com/ 10.http://aura-nimfy.blogspot.com/ </b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, FreeMono, monospace; font-size: large; line-height: 22.1760005950928px;"><b>11.http://the-soul-of-thunder.blogspot.com/ </b></span></div>
</div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="line-height: 22.1760005950928px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Courier New, Courier, FreeMono, monospace;"><span style="color: #e69138; line-height: 22.1760005950928px;"><b><i>Zapraszam i Życzę Wszystkim Powodzenia!! ♥ ;)</i></b></span></span></span></div>
</div>
<div style="background-color: white; font-family: 'Courier New', Courier, FreeMono, monospace; line-height: 22.1760005950928px; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; line-height: 23.3999996185303px;"><br /></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-10892448065095372362014-12-22T07:48:00.001-08:002015-10-13T10:22:07.803-07:001.Gdy skrzydłem skrzydło wesprzesz moje, nawet ułomność w locie mi pomorze.<span style="color: orange; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span>
</span><br />
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><span style="color: orange;"> </span><span style="color: #e69138; line-height: 23.3999996185303px;"><b><i>1997/ Ateny,Grecja</i></b></span></span></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Z małej chatki w lesie słychać było donośne krzyki kobiety.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Zabiezpieczyłem drzwi i droge - rozległ się głos za moimi plecami, który należał do przystojnego blondyna o ciepłych brązowych oczach, na oko był około 30.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
</div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Dobrze wiesz że to nic nie da. I tak nas znajdą - powiedziałem z irytacją.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Przestań,oczywiśćie ze to coś da! Zyskamy więcej czasu,może nawet uda nam się wyjść z tego cało. - powiedział wkurzony blondyn, choć w ostatnie słowa sam nie wierzył.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Zadne z nich się już więcej nie odzywało.Oboje z zamyśleniem wpatrywali się w duże okno w przytulnym salonie. Doskonale zdawali sobie sprawe z tego że dzisiaj zginą.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Kilka minut póżniej znów rozległy się krzyki kobiety i ciche próby <span style="line-height: 23.3999996185303px;">uzdrowiciela </span><span style="line-height: 1.3em;">uspokójenia jej. Po chwili krzyki i prz</span><span style="line-height: 1.3em;">ęklenstwa ucich</span><span style="line-height: 1.3em;">ły i da</span><span style="line-height: 1.3em;">ło sie s</span><span style="line-height: 1.3em;">łysze</span><span style="line-height: 1.3em;">ć dono</span><span style="line-height: 1.3em;">śny p</span><span style="line-height: 1.3em;">łacz dziecka.</span></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 1.3em;">Niewiele my</span><span style="line-height: 1.3em;">śl</span><span style="line-height: 1.3em;">ąc wysoki brunet wtargn</span><span style="line-height: 1.3em;">ąl do ma</span><span style="line-height: 1.3em;">łego pokoju w którym jego ukochana rodzi</span><span style="line-height: 1.3em;">ła.</span></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 1.3em;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 1.3em;">U</span><span style="line-height: 1.3em;">śmiechni</span><span style="line-height: 1.3em;">ęta Aurora przytula</span><span style="line-height: 1.3em;">ła do siebie malutkie niemowle. Brunet nie móg</span><span style="line-height: 1.3em;">ł oderwa</span><span style="line-height: 1.3em;">ć od nich wzroku, sam nie móg</span><span style="line-height: 1.3em;">ł uwierzy</span><span style="line-height: 1.3em;">ć we w</span><span style="line-height: 1.3em;">łasne szcz</span><span style="line-height: 1.3em;">ę</span><span style="line-height: 1.3em;">ś</span><span style="line-height: 1.3em;">ćie. W tej chwili nie obchodzi</span><span style="line-height: 1.3em;">ło go </span><span style="line-height: 1.3em;">że odzia</span><span style="line-height: 1.3em;">ł archanio</span><span style="line-height: 1.3em;">ł</span><span style="line-height: 1.3em;">ów ich szuka, </span><span style="line-height: 1.3em;">że dwunastka pragnie ich </span><span style="line-height: 1.3em;">śmierci, dla niego teraz liczy</span><span style="line-height: 1.3em;">ło sie tylko ma</span><span style="line-height: 1.3em;">łe niemowle w r</span><span style="line-height: 1.3em;">ękach jego ukochanej. </span></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
</div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- To dziewczynka - powiedział cicho uzdrowiciel.<span style="line-height: 1.3em;"><br /></span></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"> Nie mogąc dłużej wytrzymać brunet z okrzykiem radośći podbiegł do swojej żony.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Aurora z uśmiechem podała mu dziewczynke o pięknych oczach koloru burzy.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Jak tylko ją wziął na ręce płacząca dotychcas dziewczynka ucichła i zaczeła się w niego wpatrywać. Uśmiechnął się do swojego malenśtwa po czym spojrzał na swoją ukochanom.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Melanie - powiedział z błyskiem w jego oczach, takich samych jak dziewczynki.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Melanie - powtórzyła Aurora z szczęśćiem wypisanym na twarzy.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Wyczuł ich w tym samym momencie w którym frontowe drzwi chatki wybuchły. Spojrzał ostatni raz na dziewczynke po czym oddał ją brunetce o brązowych oczach ,która była żoną blondyna i jego przyjaciela.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- Opiekuj się nią - rzekł do Kate rozwijając swoje złoto-czarne skrzydła,kątem oka zauważając ze Aurora robi to samo.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Wiesz ze będę - odparła Kate po czym znikneła.</span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></i></b></div>
<div style="line-height: 23.3999996185303px; margin: 0em;">
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">W tym samym momencie w którym do pomiescenia wpadły dziesiątki archaniołów.</span></i></b></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2440108541111137306.post-1313873931929235922014-12-22T06:53:00.001-08:002015-10-13T10:21:59.014-07:000. Prolog<span style="color: #e69138;"><br /></span>
<b><i><span style="color: #e69138; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">1823 -Amathus,Stara Grecja</span></i></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
Miasto Amathus to jedno z miast królewskich Cypru. Znajduje się na południowym wybrzeżu wyspy, naprzeciw Ajos Tichonas. Miasto to głównie słynie z pięknych niewolnic i burdelów. Idealne miejsce do kryjówki. Michael nigdy by nie wpadł na to, żeby szukać tu, ale wszystko wskazuje na to ze stary gbur właśnie tu się ukrył.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
- To sobie tym razem wybrał miejsce — skomentował Gabriel zaraz po tym, jak wylądowali na dachu jednych z domów.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
- Prawdopodobnie chce się zabawić przed śmiercią — rzekł Michael. </i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
— Ja bym na jego miejscu modlił się, żebyśmy go znaleźli przed świtem — wtedy może będę jeszcze miły.- powiedział Gabriel.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
- Gabrielu przecież ty zawsze jesteś miły — zadrwił Michael. - choć trzeba przeszukać miasto.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
Nierówne ulice miasta były prawie puste nie licząc garski pijanych śmiertelników. Dwaj aniołowie doskonale wiedzieli gdzie szukać starego proroka, ukrył się tam gdzie myślał, że nie będą go szukać. Nie gdzie indzie jak w starej świątyni Afrodyty.</i></b></span><br />
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">———————————————————————————</span></i></b><br />
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Prometheus wyczuł ich jak tylko wylądowali, wiedział, że go znajdą, ba on nawet na to liczył.</span></i></b><br />
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Ukrył się w świątyni tak jak mu kazał jego przełożony i czekał. Myślał o ucieczce, nie chciał jeszcze umierać miał dopiero 690 lat, ale wiedział coś, co miało wszystko zmienić i gdyby on się o tym dowiedział świat przestałby istnieć. I tak się kiedyś dowie, ale na pewno nie od niego i nie w tej epoce. Ostatnio miał wizje tak wyrażną, że przez chwile się bał, że to się dzieje naprawdę, od tamtej pory wiedział, że musiał zginąć, ale nie spodziewał się, że wyślą po niego archaniołów. No cóż teraz i tak już jest za późno na ucieczkę, ma tylko nadzieję ze aniołowie go wysłuchają i mu uwierzą bowiem od tego zalezą losy świata.</span></i></b><br />
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">———————————————————————————</span></i></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
- Prometheusu, wiemy, że tu jesteś — po świątyni rozległ się potężny głos archanioła.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
- Czekałem na was — z cienia wyłoniła się postać.</i></b></span><br />
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">- jak wiecie ostatnio miałem wizję, o której próbowałem powiedzieć</span></i></b><br />
<b><i><span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">waszemu przełożnemu, ale...</span></i></b><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
- Wizje? Tak to teraz nazywasz Prometheusu? nie dość, że mówiłeś same bzdury to jeszcze zaatakowałeś jednego z najwyższych Archaniołów, a karą za to jest śmierć. - przerwał mu Gabriel.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
- Musicie mnie wysłuchać! - krzyknął Prometheus - Wśród was jest zdrajca, niedługo wybuchnie wojna, która wygracię, ale z wielką stratą,miliony nięśmiertelnych, jak i śmiertelnych zginie, poleje się krew dwunastki a ten, któremu ufacie najbardziej, zabiję waszych braci.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
Przerwał czekając na ich reakcje, kiedy nic nie powiedzieli kontynował:</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
- Pokonacie ciemność, lecz nie na zawsze, największe zło zbierze siły i się urodzi na nowo potężnym jak nigdy,wojna znów się zacznie, lecz o wiele większa niż dotychcasz. Zginą miliony, ziemię przebarwi krew i już tak zostanie. Garstka ocalałych walczyć będzie do samego konca, lecz i ich koniec szybko nadejdzie, demony powstaną i rządzić będą a na ich cele on stanie najpotężniejszy upadły, zdrajca,morderca swoich braci, którzy mu odmówili.Lecz nie bójcie się bracia bowiem nadzieja się też narodzi, potęga jej będzie wielka, choć ona sama nie będzie o niej wiedziała. Przeznaczone jej jest pokonać upadłego, lecz jeśli polegnie, polegniemy również. Wiecie bowiem że nawet najwyższi się jej pokłonią na samym końcu.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br /> Prometheus zaczął raptownie kaszleć. O nie zaczyna się! Tylko nie teraz,potrzebuję więcej czasu - pomyślał. Choć dobrze wiedział że przyszła jego pora, z góry był mu przeznaczony upadek. Pocieszała go jedynie myśl że wypełnił swoją misje.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b;"><br /></span>
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br /> Starzec upadł na ziemię, w ręku trzymając pognieciony pergamin.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
Michael i Gabriel spojrzeli po sobie, po czym Michael podszedł do zmarłego i wziął pergamin.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
- Jest na nim mniej więcej to, co powiedział — rzekł Michael, kiedy przeczytał połowę.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
- Musimy jak najszybciej zanieść to do dwunastki, powiadomiłem już gargulce o ciele zaraz powinni się zjawić. - powiedział Gabriel, po czym rozwinął swe srebno-czarne skrzydła i odleciał.</i></b></span><br />
<span style="color: #f6b26b; font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><br />
Michael patrzył chwile za nim, po czym zrobił to<span style="font-size: large;"> samo.</span></i></b></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10619847162081051014noreply@blogger.com5